Transcript
Dag Bart, welkom in de studio.
Dag Kevin, dank u om mij te hebben.
Ik heb jou uitgenodigd omdat ik vind dat jij, samen met To The Point Events, eigenlijk wel een mooi voorbeeld bent van veerkracht en creativiteit in een heel moeilijke Coronaperiode. Ik denk geen evidente periode. Voor geen enkel evenementenbureau.
Hoe blik jij op deze tijd terug? Hoe is dat voor jullie geweest? Hoe hebben jullie dat aangepakt?
Wel, sowieso, voor iedereen lijkt dat heel fel...
Is dat heel lang een slechte B-film geweest die niet stopte. Die eigenlijk altijd maar erger werd. Je begint in maart, dat je denkt van: oké, dat is iets raar. Maar binnen 2 maanden pakken we dat hier wel terug op. Maar vrij snel bleek dat dat bleef. Dus...
Ik weet nog dat de dag, toen ze Tomorrowland gecanceld hebben, waar wij een aantal dingen in de marge deden, dat was voor ons toch echt wel...
Dat we zegden van: oei, dat gaat toch heel lang gaan duren. Maar eigenlijk hebben wij het geluk gehad...
Allez, ik noem dat een soort zwarte zwaan. En ik heb er in het verleden al twee gehad. Zodanig dat ik bij de derde iets beter voorbereid was. Zodat ik weet dat er altijd mogelijkheden zijn. En dat is ook wat we vrij snel zijn gaan doen. Dus, wij hebben vrij snel gezegd: oké, die Covid, we gaan met...
Safetypoint hadden we toen gelanceerd. Gingen we signing gaan doen. Crowd management, stickering. Dergelijke dingen. En dan hebben we het geluk gehad dat de mensen van de universiteit van Hasselt ons gecontacteerd hebben om hen te helpen bij de organisatie van de examens. En toen hadden we zoiets van: oké, goed mannen. Dit is iets waar wij onze expertise perfect in kunnen toepassen. En dan hebben we dat met veel succes gedaan. Dan is vrij snel de Universiteit van Maastricht komen kijken, die dezelfde noden hadden. En dus waren wij op korte tijd specialisten examens organiseren en crowd management en signing en alles wat je maar wilt. En van daaruit zijn we eigenlijk altijd blijven verder denken, hé. Dan hebben we...
Op korte tijd hebben we een kinderkamp geprobeerd. Dat was het niet. Dat was wel leuk om te doen maar daar zat geen business model achter.
Dan hebben we het Corda theater opgestart. Na vijf weken hadden we de K3's staan. Was ik heel fier op, want dat is een beetje thuiskomen bij mijn vroegere job in de Grenslandhallen. Had ik ook die connecties. Dat vond ik heel fijn.
Dan hebben we, toen niets meer mocht, Tribe Boxen verkocht. Gelanceerd. Met veel succes. Eigenlijk was het gewoon het woord wat het verschil maakte, want voor de rest waren het gewoon cadeauboxen. Met workshops. Met cocktails en escape rooms en alles wat digitaal kon. Maar toch om die verbinding en die connectie bij die mensen te houden. Want dat was voor onze klanten de grote uitdaging.
En dan, de beste zet die we gedaan hebben, is van het Corda theater om te bouwen naar televisiestudio's. En daar hebben we dan eigenlijk bedrijfstelevisie beginnen te maken. Echt gewoon de meest gekke dingen. We hebben de voorbije acht maanden tachtig producties gedaan. Altijd voor bedrijven. Gericht naar connectie en verbondenheid met klanten. Of met personeel. Medewerkers. En daar heb ik toch wel een aantal juweeltjes gezien, die heel boeiend waren.
Nu, ondanks al die creativiteit...
En het is toepasselijk, er hangt een mooie slogan bij jou op de achtergrond. Ondanks die creativiteit, heb je als ondernemer nooit het moment gehad van: shit, dit zie ik gewoon niet meer zitten?
Nee, dat zie ik niet...
Jawel, ik heb een paar keer wat meer whisky gedronken dan anders. Ik herinner mij die avond van Tomorrowland toen. Ik denk dat ik toen wel een halve fles whisky gedronken had. Dat ik dacht van: shit. Maar aan de andere kant...
Ik heb het je verteld, hé. Ik heb het geluk of het ongeluk gehad...
Ik zeg altijd: what doesn't kill you makes you stronger. Die zwarte zwanen...
Als je al wat ouder bent, heb je het geluk dat je weet dat soms dingen die op je pad komen, die je totaal niet ziet aankomen en dat je op dat moment...
Allez, waar je op dat moment echt heel veel energie verliest en denkt: dit komt nooit meer goed. Maar als je daar dan een aantal jaren later op terugkijkt, dat je...
Vaak is dat zo: voor elke deur die dichtgaat, gaat een andere deur open. Maar je moet ze natuurlijk willen zien. Dus ik denk dat wij geluk hebben. Onze omzet viel volledig weg. Maar echt volledig. Wij draaiden een drie miljoen omzet. En ineens was dat nul. Wij deden daarvoor alleen maar evenementen van 300 mensen en meer. En ook de iets grotere budgetten. En eigenlijk altijd maatwerk. Ja en dat mogen we nog maar sinds een paar weken, uiteindelijk. We hebben dat anderhalf jaar totaal niet kunnen doen. Maar van daaruit dan gaan kijken, natuurlijk. Je weet wat je niet kan en je kan blijven stilzitten, daarbij.
Wij hadden een prachtig schip. Bouwjaar 2007. Ik kon natuurlijk zeggen: weet je wat? We gaan ergens een haven in gaan zitten. We gaan gaan wachten. We zetten iedereen op economisch werkloos. We gaan niks doen. Maar ja, dan had ik geen schip meer gehad. Dus ik ken mijn bemanning. Ik moest die aan het werk houden. Ik moest die fit houden. We moesten dingen gaan bedenken. En dan hebben we, dat heb ik daarstraks verteld, de meest gekke dingen gedaan. Eigenlijk elke maand opnieuw met de hakken over de sloot. In het begin een beetje economische werkloosheid maar vrij weinig eigenlijk. We hebben ook wel wat hulp van de staat gehad, met beschermingsmaatregelen en zo. Wat maakte dat we zo iedere maand opnieuw dingen bedachten. Om zo: oef, we zijn nog niet aan de oorlogskas moeten gaan. Als ik dat vandaag bekijk, zie ik heel veel mensen die zelfs hun huis hebben moeten verkopen en zo. Allez, het zijn echt wel barre tijden geweest. Maar wij hebben het geluk dat, met ons zeven, in het begin...
Er zijn er dan wel twee vertrokken maar vandaag is het schip nog sterker. Dus ja...
We hebben beslist om knal door de storm te gaan. En te zeggen van: kijk, goed, er is geen andere weg dan door de storm gaan. En ooit geraken we hier wel uit. Als we blijven doen wat we willen doen. En dat was geen evidente periode, hé. Ik weet nog dat we, toen we die tribe boxen gelanceerd hebben, dat was gewoon de hel. Daar heeft echt iedereen van het team...
Ja, het schip kraakte langs alle kanten. Omdat je een totaal nieuwe business op een paar weken doet. Nieuwe leveranciers. Nieuwe business modellen. Maar goed, het feit dat dat gelukt is, dat we ook daar dan...
Dat geeft toch wel een ongelooflijke kracht. Plus dat we nu in een situatie zitten, dat eigenlijk alles wat we geleerd hebben, noodgedwongen, dat we dat nu niet willen opgeven. Met als gevolg dat je dan...
Het vooruitgangsdenken. Dat ik vrij snel naar nieuwe mensen ben gaan zoeken. Zelfs met ervaring, wat ik vroeger niet deed. En we hebben dus op korte termijn twee mensen met tien jaar ervaring aangeworven. En twee juniors nog. Dus oké, met het oog op de toekomst, hé.
Ja, want wat die toekomst betreft, we spraken elkaar een paar weken geleden, toen ik bij jullie op bezoek was, heb je toch een duidelijke visie uitgewerkt. Van waar jullie met To The Point naartoe willen gaan. En dat is niet helemaal hetzelfde als hoe je, ervoor, er stond.
Nee, dat klopt. Ervoor deden wij dus echt puur en alleen maatwerk. Dus elke klant komt met een vraag. We pakken een wit blad. We beginnen opnieuw. Zelfs voor teambuildings en zo. Dat zat in het DNA van mijn core-team. Dat was maatwerk. Een wit blad. Gewoon grenzeloos, telkens opnieuw, zoeken naar een oplossing. Door die Corona zijn wij dus vrij veel dingen noodgedwongen...
Theater, dat was met tweehonderd mensen en zo. Dus dat deden we ervoor niet. Echt dingen zitten zoeken tussen nul en driehonderd. Maar als je dat op dezelfde manier wilt doen, dan is dat voor mij vrij duidelijk dat dat veel te veel energie kost. Je kunt een pitch gaan doen maar als je dat voor een teambuilding moet doen van 2000 euro...
Ja, je wilt die klant echt kennen. Dat op maat gaan doen. Dat is waanzin. Dus moeten we daar andere business modellen rond bedenken. Daar was ik al wel een tijdje mee bezig. Had ik eigenlijk geleerd, toen bij de overname van mijn bedrijf. Dat ik geleerd heb van: kijk goed, als je waarde wilt creëren, ja goed, met maatwerk alleen ga je het niet doen. Dus er moet ergens ooit iets komen. Een vaste locatie. Recurring business creëren. Zodanig dat je daar wat rust en dat je wat breder kan spelen. En dat is exact wat we dan gedaan hebben. Maar de toekomst is dan nu...
Je hebt, wat ik dan, gemakkelijkheidshalve, op dit moment TTPE original noem. Dat zijn mijn mensen, senior project managers, die dat maatwerk gaan blijven doen.
Dus dat blijft wel?
Ja, dat blijft. Omdat dat ons DNA is. Dat zijn de dingen waar wij goed in zijn. Daar zijn zoveel prachtige dingen uit ontstaan, dat het doodzonde is als we daar niets mee doen. En dus hebben we nu, met Jan Reggers, een nieuwe man aangeworven die specifiek op de MICE-sector gaat werken. Om daar heel sterk...
Om mensen naar Belgisch Limburg te brengen. Omdat we dat ook in Corona ontdekt hebben. Wat een fantastische plek dat is. Zoveel groen. Zoveel mogelijkheden. En dat we daar mensen naartoe willen brengen. En voornamelijk omdat we ook wel wat internationale ambitie hebben. Maar die MICE-sector, gecombineerd met het digitale, dat we absoluut gaan omarmen, dat is één bedrijfstak. En dan...
Ja, dat zal toch de uitdaging van de komende twee jaar zijn. We zien dat er bij de bedrijven zoveel schade opgelopen is. Mensen die onthecht zijn van het bedrijf. Die vervreemd zijn van elkaar. Allez, dat thuiswerken, ik ben daar...
Ik weet dat dat bon ton is. En ik geloof er ook wel in voor sommige dingen. Maar ik vind toch wel een beetje...
Een bedrijf, dat is een troep mensen. Je moet daar toch op één of andere manier connectie...
Dat kan ook hybride. Maar je moet daar wel bewust mee omgaan. Wat ik dan noem die tribe building. En daarom dat we een aparte divisie hebben, met Inspire your tribe. Waar we echt gaan inzetten op teambuildings. Inspirational speakers. Connectie zoeken. Ook met cadeautjes. Niet gewoon platte cadeautjes. Maar echt cadeautjes met een verhaal, persoonlijk. Mensen challengen. Mensen zoeken van: hoe kan je een online koffieklets doen? Hoe kan je die connectiviteit, die kruisbestuiving...
Ja, want anders gaat het toch...
Een schip is maar zo goed als zijn bemanning. In ons geval is dat ook zo, hé. Ik vind dat heel belangrijk: een tribe. Dat je gewoontes hebt. Dat je dingen samen doet. Dat je tradities opbouwt. Dat je verhalen vertelt aan elkaar. Van het verleden. De toekomst. Dat je samen verhalen schrijft. Ik vind dat wel een heel belangrijke. Waar ik denk dat wij een grote rol moeten spelen.
Ze hebben ons anderhalf jaar...
En dat is wel het jammere van heel die crisis. Ze hebben ons echt aan de kant geschoven. Ik vind dat nog altijd jammer. Allez, ik ben een vergevingsgezinde mens. Ik begrijp dat de politiek onze stiel niet begrijpt. Want dat begrijpt niemand. Dat je met zoveel passie dingen kunt doen, dag en nacht. En dat je dat niet in drie shiften doet maar dat die mensen één shift draaien. Dat mag wettelijk gezien zelfs niet. Dus dat zijn zo van die dingen dat ik denk...
Ja, die passie. En het is jammer dat er eigenlijk, nu door die Coronacrisis, ook best wel wat mensen blijkbaar uit de sector gestroomd zijn Er is echt wel een talent drain die doodjammer is. Waar mensen ontdekt hebben, ja, dat je ook wel een klassiek leven kunt leiden. Je kunt ook om acht uur 's morgens zonnepanelen gaan leggen en om vijf uur 's avonds thuis zijn. Meer geld verdiend hebben en gezellig bij uw vrouw op de bank zitten. Maar wat dan voor de passie? Er is niks mis met zonnepanelen leggen. Maar als je ervoor gewend bent van mensen een ultieme beleving te leveren. Dat is toch iets wat...
We moeten zien dat we onze sector koesteren. Dat we ook misschien meer waardering en meer omkadering verdienen van de politiek. En men zou dat meer moeten begrijpen. En ons ook helpen om mensen beter en gemakkelijker aan het werk te stellen.
Omdat, als je vandaag ziet: de twijfel, de onzekerheid, de verzuring. Als je hoort dat studenten voor 30% eenzaam zijn. Ik vind dat echt ongelooflijk. Dan vind ik ook dat wij, als sector, moeten kijken wat we kunnen doen. Om daar een hand uit te reiken en mensen terug de weg te wijzen. Je ziet nu overal de knalfeestjes. Ik denk dat daar nog meer dingen te doen zijn. Waar wij mensen helpen om terug connectie met elkaar te zoeken. Om terug aan een lief te geraken op een minder directe manier dan één of andere app.
Links of rechts swipen. Bart, ik begrijp dus, voor To Te Point Events, ik hoor drie pijlers.
De originals, wat jullie ervoor deden, de MICE en dan de Tribe building.
Jullie hebben nu heel wat ervaring opgebouwd. Met het Corda theater, met die tv-studio's. Hoe zie je dat evolueren? Is dat iets dat jullie gaan blijven doen? Hybride evenementen. Virtuele evenementen. Of wil je daar toch vanaf stappen?
Nee, zoals gezegd: MICE en digital, hybrid, zit voor mij in één verhaal. Omdat je ook in die congreswereld ziet dat men dat gaat herbedenken. Wij zitten hier vandaag maar binnen dit en twee jaar sta ik daar in een hologram naast u. De nieuwe events gaan zich allemaal gaan...
Dat gaat blijven. Die evolutie is er. Wij zijn ervan overtuigd dat hybride gaat blijven. Dat is mijn persoonlijke mening ook, samen met mijn team. Waar je evenementen doet, bijvoorbeeld, ik maar iets: één in Hasselt, in Gent en Antwerpen. Waar je gaat connecteren met elkaar. Eén van de eerste evenementen die we zo gedaan hebben, in het begin van de crisis, was ook zo'n evenement bijvoorbeeld. Dus daar zijn heel veel mogelijkheden. En wij gaan daar ook zwaar op inzetten en investeren.
Ik denk ook op vlak van opleidingen zijn er ongelooflijke mogelijkheden. Bij manier van: ik denk dat dat ook dingen zijn, die men zelfs naar de scholen kan uitrollen. Ik denk dat er heel veel nieuwe inzichten zijn. Waar het hybride, denk ik...
Wat wij zelf vooropstellen, is dat, of je nu in de zaal zit ot thuis, de experience moet gelijkwaardig zijn. Die kan nooit gelijk zijn maar die moet wel gelijkwaardig zijn. Bijvoorbeeld. En dat is ook wat wij in het verleden al gedaan hebben, Je hebt dan 200 mensen in de zaal. Je hebt 200 mensen thuis. Dat je die 200 mensen thuis, bijvoorbeeld, ook een soort cateringbox geeft. Die natuurlijk iets anders is dan wat je thuis hebt maar dat je wel die beleving en die connectiviteit...
En dat je bijvoorbeeld, op het einde, allemaal samen datzelfde glas schenkt en zo.
Het zijn toch die dingen die je ook moet gaan doen. Die je vroeger in een tribe deed waar je dan samenkwam. Die ga je ook digitaal moeten omarmen maar toch: rituelen, gewoontes...
Maar ook manieren van Q&A. Van interactie. Van betrokkenheid. Dat mensen vragen kunnen stellen. Of je nu in de zaal zit of thuis zit. Dat dat op een zelfde kwalitatieve manier moet kunnen. Daar geloof ik heel sterk in. Dus ik denk dat daar alleen maar mogelijkheden zijn.
Ja, dus het Corda-theater blijft nog zeker open.
Wat mij betreft...
Je weet dat ze hier bijzonder ambitieuze plannen hebben. Met de Corda-arena.
Ja, er komt iets groots.
De eerste digitale arena op het Europese vasteland. Allez, ook dat heeft ons natuurlijk geïnspireerd. Waar wij ook, daar, verder knowhow willen opbouwen. En experimenteren. In een soort laboratoriumomgeving. Wat we ook, tijdens Corona, continu gedaan hebben, hé. Het nieuwe voor ons was dat mijn team, dat gewend is om maatwerk te doen en iets één keer te doen, op te bouwen voor één avond en dan, de dag nadien af te breken, dat we er tachtig na elkaar op dezelfde locatie gedaan hebben. Dus we zijn daar echt goed in geworden. Ik ben daar heel fier op. We hebben daar echt ook een aantal heel interessante dingen gezien. Online verkoop van driehonderd appartementen, bijvoorbeeld. Wijndegustaties. Opleidingen. Feestjes.
We hebben zelfs, voor een interimkantoor, een feestje gehad met driehonderd man, waar 40% tijdens het feestje op de tafels thuis aan het dansen was.
We hebben, voor een ander interimkantoor, een evenement gedaan van negen tot vijf. Negen uur 's morgens tot vijf uur 's avonds. Waar de evaluatie achteraf bleek dat ze het online evenement beter vonden dan het offline evenement het jaar ervoor. Dus dat zijn wel...
Allez, dan heb je wel een aantal dingen neergezet die potentieel hebben.
Natuurlijk zijn wij zo blij als een gek dat wij vandaag terug feesten kunnen doen. We hebben volgende week een heel leuk feest voor een ziekenhuis. Gelukkig mogen we het horecaprotocol achterwege laten en mogen wij dansen.
Is dat omdat er dan een dokter in de zaal is?
Nee, maar tot voor twee weken was dat een drama voor ons. Een ziekenhuis, vierhonderd mensen. En wij kregen...
Allez, tot tweehonderd. De regelgeving was nu duidelijk. Maar moesten wij aan tafels van acht. En mondmaskers. En niet dansen. En om één uur gedaan. Ja, dat maakt het natuurlijk moeilijk, hé. Dat is...
Ja maar net op tijd groen licht om wat maatregelen te lossen.
Ja, als Brussel nu nog wat mee wilt, dan is het rijk der vrijheid helemaal terug. Dat is natuurlijk vandaag de uitdaging: dat Brussel een beetje achterblijft, waardoor je daar ook...
Gelukkig hebben wij voorlopig geen in het centrum van Brussel. Maar daar is de regelgeving nog altijd veel strenger. Dus dat is jammer, hé. Dat zou fijn zijn. Ik moet zeggen dat België an sich...
Ik vind dat wij als Belgen niet altijd heel enthousiast zijn over ons land of zo. Maar op die vaccinatie mogen we, al bij al, hoe dat ook gelopen is, het resultaat mogen we toch zeer fier op zijn.
Ja, we hebben een beetje een trage start gehad maar ik denk dat we nu toch bij de koplopers zitten.
Dat is met Belgen vaak zo, hé.
Inderdaad.
Bart, een ontzettend inspirerend verhaal van hoe jullie met die crisis zijn omgegaan. Dank je wel voor dit gesprek.
Graag gedaan.
En u, beste kijker, bedankt voor het kijken en alweer tot volgende week.
