De Federatie van Muziekfestivals in Vlaanderen is duidelijk geërgerd door de juridische acties van enkele buurtbewoners om Tomorrowland te laten verbieden. In een rondzendbrief geeft de organisatie aan waar het op staat.
De integrale e-mail:
Tomorowland: een paradepaardje van onze creatieve industrie en recent exportsucces van ons klein landje. Een organisatie die een enorme internationale uitstraling heeft en meer volgers op Facebook dan de Tour de France, Wimbledon en noem maar op. Tomorowworld heeft zelfs - op enkele maanden tijd - meer volgers dan de Superbowl.
De immense economische return die het Festival, in 2013 nog winnaar van een Toerisme Vlaanderen Award, genereert voor de regio en het land hoeft niet meer bepleit te worden. Dit event zorgt voor veel werkgelegenheid bij de talloze leveranciers en bevordert de sociale cohesie. Een festival, zoals vele ondertussen uitgegroeid tot een bedrijf van jonge ondernemers met meer dan 30 mensen full time in dienst, dat zich onwaarschijnlijk hard inzet om de buurtbewoners te betrekken, met maximale aandacht voor hun comfort en beleving.
Tomorrowland zet samen met de ontelbare andere Belgische festivals, ons land ontegensprekelijk op de internationale kaart: maar liefst 214 nationaliteiten - meer dan tijdens de Olympische Spelen - worden aangetrokken naar Brussel. Deze mondiale bekendheid genereert voor Vlaanderen en België een imago van creativiteit & topkwaliteit, alsook positivisme en professionalisme.
Tomorrowland, vaandeldrager van een verdraagzame maatschappij, uiting van de zo typische Vlaamse festivalcultuur, zou niet meer mogen doorgaan.
Waarom niet?
Een paar mensen (en dat mag u letterlijk nemen) en een advocate willen het gewoon niet, het stoort hen. Wat dan? Die 6 avonden (Tomorrowland stopt elke dag om 1u, op zondag zelfs 12u) gespreid over 14 dagen. Het moet weg, ze... verdragen het niet (o ironie).
En dan komt de essentiële vraag, de keuze tussen 2 uitersten dringt zich op. Ofwel vormen we een samenleving met zoveel mogelijk mensen ofwel primeert het recht van het individu en overleven we in een koude en asociale wereld. Waar ligt die grens? Wordt die getrokken door enkelingen met een ervaren advocate, iemand die om den brode dergelijke beslissingen - met verregaande sociale en economische gevolgen voor de hele samenleving, - treft?
De mondigheid van de burger geruggesteund door professionelen die maar al te graag op de publicitaire kar springen, kan er vandaag voor zorgen dat geen enkele organisatie nog veilig is. Een zwaard van Damocles dat elk cultureel en sociaal initiatief fnuikt.
De Ronde van Vlaanderen passeert langs je voortuin? Weg ermee. De voetbalsupporters maken wekelijks te veel lawaai? Stoppen. Je cultuurcentrum teveel overlast? Je sportclub, je school, je crèche, je kinderen ...?
Hoe ver gaan we in die zaken?
Ik denk dat het antwoord voor de hand ligt, je maakt deel uit van een samenleving, niet van individualistische maatschappij en je neemt de blutsen met de builen anders is het niet leefbaar.
Vandaag de dag is het al een huzarenstuk om iets op poten te zetten, elke dag trotseren vele vrijwilligers de overreglementering en bouwen iets moois op uit het niets.
De vele initiatieven voor creatieve industrie en ondernemerschap vanuit de overheid veranderen niet veel.
Dus moeten we samen aan werkbare reglementering uitbouwen en nog meer stimuleren dat mensen gaan organiseren, ondernemen en vooral leven.
Want wat denkt u dat het gevolg zal zijn van deze aandacht en begrip voor verzuring? Het is intussen al volop in gang: ondernemers lopen weg, geven op en nemen geen initiatief meer. Een parallelle crisis zet zich in gang. Ik mag niet dromen van een zomer zonder festivals of events, niet zozeer voor de organisatoren maar vooral voor onze samenleving.
Serge Platel
de Federatie van Muziekfestivals in Vlaanderen
Opvallend: Klagers kochten zelf tickets
Twee van de tien klagende buurtbewoners wonen op een adres waarop ook tickets zijn besteld voor Tomorrowland. Dat vernam VTM Nieuws tijdens de eerste zitting in het gerechtsgebouw.
