Ooit slaagde ik voor de middelbare school. En met een mooie cijferlijst, al zeg ik het zelf. Nu - tientallen jaren later - vraag ik me af, wat die cijfers eigenlijk betekenden. Ik kan me vrijwel niets meer herinneren van het geleerde en ik heb er waarschijnlijk nog geen 1% daadwerkelijk van toegepast. Dus hoe trots mag ik eigenlijk zijn op die achten en negens?
Evenementen doen ook examen. In veel gevallen wordt er door de deelnemers een evaluatieformulier ingevuld. En als de bijeenkomst, de sprekers en de dagvoorzitter dan allemaal minimaal een acht scoren, is iedereen dik tevreden. Maar wat is die acht eigenlijk waard? In veel gevallen kunnen de deelnemers de volgende dag niets meer reproduceren van wat ze geleerd hebben, laat staan dat het ze het in praktijk toe zullen passen. Feitelijk heeft het evenement een voldoende gekregen, zonder dat duidelijk is waarvoor.
Pas als vooraf duidelijk is vastgesteld wat het doel is van een bijeenkomst, is er een fundament voor een echt 'examen'. Een cijfer wordt niet waardevol door te toetsen of deelnemers 'het leuk hebben gehad' en of 'de dagvoorzitter een goed gevoel voor humor had'. Die acht heeft pas waarde, als je evalueert of mensen daadwerkelijk iets blijvends geleerd hebben en of ze er in hun dagelijks leven iets mee doen.
