Entertainment is één van de meest misbruikte woorden in onze branche, energizers één van de meest willekeurig ingezette middelen. Ik wil maar al te graag af van die verplichting 'dat het wel leuk moet worden'.
Begrijp me niet verkeerd: ik ben niet tegen leuke ingrediënten in het programma, wel tegen willekeurig geprogrammeerde ongein. Ik - en velen met mij - vind reclameblokken tijdens films verschrikkelijk. Zit je net lekker in het verhaal, komt er een onderbreking. Waarom ze zo vervelend zijn? Omdat ze geheel los staan van de film.
En met bijeenkomsten is het net zo: als ze echt goed ontworpen zijn, zit iedereen er zo in dat een geforceerde onderbreking eerder stoort dan helpt. Soms is een inhoudelijk fantastisch programma meer dan genoeg om mensen te boeien en doelen te bereiken.
Je ziet het maar als te vaak: energizers als slecht lapmiddel om het gebrek aan goede sprekers en het ontbreken van inspiratie te maskeren. Humor, zang en dans werken alleen als het een bewust ingebracht element is van een zorgvuldig opgebouwd programma, dat van zichzelf al bol staat van energie en interactie.
Slecht entertainment is als Lionel Messi die gaat voetballen bij Elf Boeren Op Hol 7: hoe goed hij ook is, hij zal ze in zijn eentje geen kampioen maken. Zelfs Messi heeft Barcelona nodig om tot topprestaties te komen.
