Najaar 2010. Het hoogseizoen van alweer een moeilijk jaar waarin menig incentive of bedrijfsevenement sneuvelde of gedecimeerd werd op het offerblok van de snelle besparing. Half november tart ondergetekende de zwaartekracht, tijdens de afbouw van een evenement. De zwaartekracht blijkt vrij onwrikbare wetten te hanteren en de klimgordel die schitterde door afwezigheid had veel breuken kunnen voorkomen.
Najaar 2011. Het hoogseizoen is weer volop aan de gang. Na een festivalzomer die de hele sector verweesd achterliet, doken we na een kort moment van bezinning met z'n allen weer het veld in. Immers : 'the show must go on' ... Zo gaat dat met momenten van bezinning. Of als je na een ongeval en een lange periode van revalidatie jezelf er op betrapt dat je weer veel te hard en veel te veel aan het werken bent weet je het zeker: we hebben dat aan onszelf te danken. Strakke deadlines laten weinig ruimte voor zelfreflectie.
Maar we doen dit met z'n allen toch zo graag. We werken op andermans feesten, events en beurzen. Terwijl de rest aan het dansen is, halen wij onze voldoening uit het zwoegen dat eromheen hangt. En dat gaat verbazend snel vooruit. Een kleine rondvraag bij collega's uit de sector van de toeleveranciers leert me dat overal alle zeilen worden bijgezet. Het is September, dat is het hoogseizoen; nu gaat het om de knikkers. En dat gaat hard tegen hard. In onzekere economische tijden word er gebikkeld om elk contract.
Maar laten we dat veilig doen alstublieft. Als je bekijkt wat er kan gebeuren als een team professionals wél doet wat kan, bedenk dan dat er nog veel te veel evenementen zijn waar een loopje wordt genomen met veiligheid. Net zoals de meeste mensen pas een alarm plaatsen ná dat er werd ingebroken, heb ook ik pas een klimgordel gekocht nadat ik van een stelling ben gedonderd. Terwijl binnen in Flanders Expo mijn gecertifieerde riggers bezig waren, dacht ik het wel even zonder te kunnen. En ja, zo'n mensen kosten geld. Net zoals opleidingen van personeel en keuringen van materiaal.
Maar ik denk graag het volgende: als de sector rigoureus zou omgaan met zulke zaken zou dat eenieder ten goede komen. Als klanten verplicht worden te betalen voor de veiligheid op hun event, neem ik aan dat ze moeilijk kunnen weigeren. Paar toastjes of een drankje per kop minder. En ja, in het buitenland is het al van dat: je komt geen stelling op en geen evenementenhal in zonder helm, gordel of opleiding terzake. Dat is in landen waar de veiligheid iets mag kosten, pakweg Duitsland of Nederland.
En een organisatie als BESA kan daar een mooie aanzet toe bieden. Dat hopen ik en mijn linkerheup van ganser harte. En ach, ik heb geluk gehad. Wat hardwareschade, paar maanden revalideren, goed voor een hoop verhalen. Maar als we met z'n allen ook maar een paar zware ongevallen kunnen vermijden , dan zijn we dat aan onszelf verplicht, verdorie . Geen zinnig mens wil die op z'n geweten hebben.
