Transcript
Dag Paul. Dag Jan.
Hi Kevin.
Hallo.
Jullie hebben een fantastisch mooi boek geschreven. ConneXion is de titel. Met als ondertitel: 7 paradoxen voor de moderne leider.
Misschien om mee te beginnen: vanwaar die titel ConneXion?
Ja, ConneXion is eigenlijk de rode draad tussen de zeven paradoxen.
Omdat we dus in een wereld leven waar we ogenschijnlijke regenstrijdigheden hebben en waar het toch niet gemakkelijk is voor de leider om te kiezen tussen: moet ik nu wat druk geven, moet ik wat druk opvoeren, moet ik wat druk afnemen? Moet ik snelheid maken? Geen snelheid maken?
En ConneXion was eigenlijk de rode draad in het verhaal.
En kwam eigenlijk overal, in alle paradoxen, als één van de belangrijkste sterktes die een leider moet hebben naar voor. En daarom dat we dat boek ook ConneXion hebben genoemd.
Het is ook zo, en dat is wat Jan eigenlijk ook zegt, die ConneXion, dat is organisch gegroeid.
Wij zijn niet begonnen met het idee: wij schrijven een boek over ConneXion. Over verbinding tussen mensen. Maar het is net in het heel verhaal, in heel de opbouw van het boek, van die zeven paradoxen, dat het telkens weer naar voor kwam.
Uiteindelijk, in het begin, zou het misschien logischer geweest zijn, om dat boek De zeven paradoxen voor de moderne leider te noemen. Maar aangezien er één rode draad, zoals Jan zegt, steeds voorkwam, hebben we gekozen om net die rode draad te gaan gebruiken als titel van het boek.
Want wat op zich ook wel heel interessant is, is jullie beider achtergrond, hé.
Paul, jij, als coach in de topsport.
Jan, jij vanuit de bedrijfswereld.
Dat brengt ook een heel bijzondere dynamiek in het boek.
Ja, dat klopt, hé. Wij hebben elkaar tegengekomen, een jaar of zeven geleden. Toen ik in de streek, de Kempen, een mandaat had in een bedrijf, waar de zoon van Paul werkte. Zo zijn we met elkaar in contact gekomen. En eigenlijk, Nick, de zoon van Paul, zei: jullie moeten elkaar eens zien, je moet eens een brug leggen. En dat is ook ConneXion, hé. Dus hij legde dat brugje tussen Paul en mezelf. En ja, dan zijn we erachter gekomen dat we dezelfde vorming hebben gevolgd. In de universiteit in Leuven. Dat ik in de bedrijfswereld ben gegaan en Paul in de sportwereld. En dat Paul topcoach in de sportwereld was.
Ik heb dan bij Telindus gewerkt en bij Proximus gewerkt. En ook altijd teams geleid. En eigenlijk moet ik zeggen: als je teams leidt, onafhankelijk van wat nu de inhoud is van wat mensen allemaal doen, de basisprincipes blijven, dus zowel in de sport als in de business, blijven toch gelijkaardig.
Er zijn heel veel verschillen tussen sport en business maar er zijn ook gelijkenissen, hé. En die 10% gelijkenissen zijn bijzonder belangrijk om het verschil te kunnen maken, zowel in de sport als in de business.
Want, om dan even...
Jullie zeggen van: er zijn zeven paradoxen. Maar de rode draad is die ConneXion. Connecteren.
Wat is dat dan concreet? Wat bedoelen jullie daarmee, met connecteren? In een context zoals van een bedrijfsleider.
Ja, ik kan misschien vanuit het bedrijf. Paul is het meer vanuit de sport.
En eigenlijk, connecteren betekent de verbinding leggen, de humane verbinding, de neurale verbinding leggen, tussen mensen.
Je mag niet vergeten dat wij het woord connecteren gebruiken voor alle soorten van connotaties en betekenissen. Wij gebruiken connecteren als wij zeggen: we moeten een connectie maken tussen twee pc's. Dat is ook het woord connecteren. Er zijn meer dan twintig miljard devices, die in deze wereld geconnecteerd zijn met elkaar. Er zijn meer dan vier miljard mensen die geconnecteerd zijn via social media. Maar dat zijn die oppervlakkige connecties. Dat zijn die technische connecties.
Wat wij bedoelen met connectie is eigenlijk: die menselijke verbindingswarmte. Dat is eigenlijk de meer menselijke verbindingen die worden gelegd. En dat is een favorietere bezigheid van een mens, hé. Verbindingen leggen.
Dus wij bedoelen eigenlijk toch wel een andere soort van connecteren dan het woord connecteren dat gebruikt wordt in het dagdagelijkse gebruik van dat woord.
Ja en dat is wat ik ook altijd heb gedaan als coach, hé. Heel veel menselijk contact, verbaal contact, fysiek contact, gezocht met mijn atleten.
Het is een beetje een boutade, hé, maar ik zeg wel eens: ik heb een miljoen keer gevraagd aan mijn atleten: hoe is het, hoe was het met je training? Hoe voel je je? Hoe heb je geslapen? Hoe is het met je knie? Heb je nog koorts gehad? Hoe is het? Hoe is het? En de keren dat ze het aan mij gevraagd hebben, kan ik bijna tellen op de vingers van één hand. Tenzij een aantal uitzonderingen te na gesproken.
Maar ik heb altijd zeer veel aandacht gegeven aan het leggen van connectie. Van verbinding maken. Van contact met mijn atleten. Waardoor ik ook op heel lange termijn met mijn atleten gewerkt heb. Er zijn atleten waar ik zestien jaar mee gewerkt heb. Er zijn er waar ik dertien jaar mee gewerkt heb. Negen jaar. Maar altijd op heel lange termijn. Dat heeft net te maken met die connectie die je legt.
Vandaag zien we dat er, bijvoorbeeld in de sport, maar dat is ook buiten de sport, heel veel connectie gelegd wordt via de devices. Dat er heel veel geconnecteerd wordt via analyse van data. Data die men krijgt van mensen. Maar dat is eigenlijk niet de echte connectie. En dat is niet de duurzame connectie.
Bij ons, wij hebben drie levels gemaakt.
Wij hebben shallow, dus het oppervlakkige connecteren. Wat er ook nog heel veel is in bedrijven, ook in de sport.
Dan zijn we naar bonding gegaan, waar er eigenlijk al een echte binding komt.
En dan de overtreffende trap daarvan, dat is eigenlijk ConneXion. Met de grote X. Waar de X staat voor het vermenigvuldigen. Het halen van resultaten. Want het is ook waar Jan, vanuit de business, zo op gehamerd heeft. Het is allemaal goed om connectie te leggen, maar resultaten zijn ook wel nodig om die connectie te kunnen verdiepen. Om een blijvende connectie te kunnen realiseren.
Maar hoe moet ik dat dan zien op die werkvloer? Hoe kom je dan, als leider, met jouw mensen, op dat hoge niveau waar dat presteren ook bevorderd wordt?
Ja, het is goed om dat shallow niveau eens even uit te leggen. De leidinggevende verbindt wel met zijn mensen maar hij doet dat op een manier van: ja, ik ben hiërarchisch de meerdere. Ik heb meer status. Ik heb access tot informatie. En ik doe dat vanuit mijn positie. Oké, de medewerker, die gaat dan wel connecteren. Maar die doet dat eigenlijk een beetje met lange tanden. Die gaat niet die extra mile lopen. Hij gaat die connectie wel leggen, omdat hij die moet leggen. Want hij gaat geëvalueerd worden op het einde van het jaar. Hij moet nog zorgen dat hij zijn werk behoudt. Dat is eigenlijk die oppervlakkige connectie. En 60% van de leidinggevenden hebben die oppervlakkige connectie met hun mensen. Je haalt dan wel een resultaat maar je haalt nooit het optimale resultaat. En bovendien, als je dan eens geen resultaat haalt als leidinggevende, verdwijn je heel snel uit die organisatie en word je ook heel snel vergeten. Dat is die shallow connectie.
Het bonding niveau is het niveau hoger. Dan worden daar wel die warme, menselijke verbindingen gelegd. Maar natuurlijk, dat is ook niet genoeg. Die menselijke verbindingen...
Want dat betekent eigenlijk dat de leidinggevende dan die motivatoren van de mensen goed kent. Hij weet eigenlijk de knop van de intrinsieke motivatie goed liggen. Je gaat die persoon ook goed kennen, want dan weet je dus hoe je moet motiveren. Want er zijn heel wat mensen die echt geen mensen kunnen motiveren, omdat ze niet weten wat de innerlijke motivatoren zijn. Dat geeft u een secure gevoel, die verbindingswarmte maar dat is nog niet genoeg.
Niveau 3 is: je voegt er resultaten bij. En het is pas wanneer je er resultaten bijvoegt, je hebt die connectie met uw mensen, dat je beschouwd wordt als een high performing leader.
Want heb je dus alleen maar connectie maar je hebt geen resultaten erbij, dan gaat maar 8% van uw mensen u beschouwen als een high performing leader.
Als je de resultaten haalt maar je hebt geen connectie, dan gaat maar 9% van de mensen u beschouwen als een high performing leader.
Maar als je de beide kan combineren, dan gaat 82% van uw eigen mensen, zeggen van: eigenlijk ben jij mijn leider. En dat is natuurlijk belangrijk, hé. Dus niet alleen leidinggevende zijn maar ook de leider van die mensen te zijn.
En in de sport is dat dezelfde lijn die gevolgd wordt hé.
Daar maken we het verschil: shallow, dat is eigenlijk de trainer.
Bonding, dat is de coach.
En dan die ConneXion, met de grote X, dat is de mentor.
Dus in eerste instantie, in de sport, dan ben je trainer. Dan ben je bezig met trainingsschema's, met laat ons zeggen, de technische kant van het begeleiden van iemand. Maar goed, als op dat ogenblik...
Het is wat Jan zegt: dat zijn leiders, als er geen resultaat is, die zijn heel vlug uit beeld, hé.
Bij een coach is dat net hetzelfde. Bij een trainer is dat hetzelfde. Die maakt trainingsschema's. Die heeft nog geen dichter contact met zijn of haar atleet. Of met zijn of haar team. Dat blijft oppervlakkig. En als die trainingsschema's niet leiden tot resultaten, dan gaan die heel vlug zoeken naar een andere trainer. Dan word je ontslagen, als trainer.
Als daar een level bijkomt, dus dat er een diepgaandere connectie is, een mentale link ook kan gelegd worden met die mensen, dan evolueert de trainer naar coach. Dan is het...
Het trainen speelt natuurlijk ook nog een grote rol. De training-technische kennis van de coach. Maar er komt nog een element bij. Dat is de coaching. Het mentale aspect.
Maar als je dan met die atleet of met dat team, als daar dan nog resultaten komen, dan word je eigenlijk een mentor. Dus dan word je mentor van uw atleten.
En dan, op dat ogenblik, als de resultaten wat minder zijn, dan word je ook niet met de vinger gewezen. Dan gaat de atleet niet zeggen: wat ga jij doen om hieruit te komen? Dan gaat de atleet de vraag stellen: hoe kunnen wij hieruit komen? Dat is een heel ander verhaal.
In teamsporten is dat ook. Ik denk aan Alex Ferguson. Bij Manchester. Het was Manchester United, zeker? Ja, dat was iemand die daar stond. Die zoveel resultaten gehaald had. Die eigenlijk niet meer ter discussie stond. Op het ogenblik dat het minder ging bij Manchester United. Die was in staat geweest om op zo'n vlak connectie te leggen met zijn teams. Met al die mensen binnen die club. Ja, dat hij eigenlijk incontournable geworden was. Dat bestaat op teamniveau. Dat bestaat op individueel niveau.
En dat is juist, denk ik, het unieke dat Jan en ik kunnen brengen. Dus wij hebben beiden connectie in de beide terreinen. Jan heeft ook zijn ervaring in de sport. Ook als coach in de sport. Maar vooral in de business. Als CEO van Telindus, onder andere. Bij mij: ik heb ook ervaring in de business, onder andere met het oprichten van Energy Lab. Maar vooral dan ook in de sport. En dat samenbrengen, dat brengt een dynamiek in een boek, waarvan wij horen, van andere mensen, dat dat net het unieke is aan het boek, aan ConneXion.
Ja, dat is absoluut het geval, hé. Misschien is het interessant om eens op één of twee van die paradoxen in te zoomen. Waarover jullie het dan hebben.
En eentje, en ik sla hem hier nu toevallig open: de connectie lichaam en brein. Ik lees het hier ook: de impact van het brein neemt toe maar alles start bij het lichaam.
Misschien is dat een leuke om eens op in te zoomen.
Wel, het boek gaat eigenlijk over connectie binnen het bedrijfsleven, in se. Maar wij vonden dat er ook een aparte vorm van connectie aan bod moest komen en dat is net die connectie tussen lichaam en brein. Omdat wij vandaag heel veel bezig zijn met artificiële intelligentie. Met algoritmes. Met digitaliseren. Je noemt het allemaal maar. Het is allemaal over iets wat te maken heeft met het mentale. En mensen zijn van 's morgens tot 's avonds bezig. Zitten achter hun scherm. Zeker vandaag met alle video-calls en zo die ze doen.
Maar een bepaalde connectie is men helemaal vergeten. Dat is niet vandaag dat men die vergeten is. Dat is door de laatste jaren heen. Men is niet meer bezig met het lichaam, waardoor vandaag meer dan 50% van de mensen overgewicht hebben. Waarvan 16% van de mensen obees. Waar we dan ook zien wat er gebeurt in kritieke situaties zoals Covid. Waar het vooral de mensen zijn met onderliggende problemen, die de grootste implicaties krijgen van de besmetting enzoverder.
En dus, wat wij willen aangeven in dat boek, is ook dat die connectie met het lichaam opnieuw moet gemaakt worden. Omdat er een onwrikbare band is tussen dat lichaam en de geest. Dus, ik geloof niet...
Ik hoor het ook van mensen buiten de sport. En ik geloof dus absoluut niet in mensen die mentaal vastzitten. En als die niet letten op hun slaap, als die maar vier uur per nacht slapen, als die tot twaalf uur 's nachts hun mails zitten te beantwoorden, als die iedere avond een halve of een hele fles wijn achterover kappen, bij manier van spreken, al die zaken. Ja, als je daar niet op werkt, dan ga je die mentaal ook niet kunnen helpen.
Dus daar is een link. En dat is dat hoofdstuk dat dat naar voor komt, hé. Ik heb daar trouwens een apart boek over geschreven: Egopreneur.
Ja, daar hebben we ook een aparte aflevering over gemaakt samen. Dus we zullen die link er ook nog even bij zetten.
Jan, misschien voor jou. Is er zo een...
Om nog één paradox eruit te nemen. Eentje waarvan jij zegt: die ligt mij nauw aan het hart?
Ja, ik vind: de paradox van te vereenvoudigen in een complexe wereld. Dus het is zo dat de laatste van...
Men heeft een studie gedaan en men heeft vastgesteld, dat de laatste zeventig jaar de wereld enorm complex is geworden. Het is toegenomen met een factor zeven. Door internationalisering. Door globalisering. Door, ook, de commoditisering. Dat is allemaal aanleiding geweest. Door de technologie, onder andere, ook. Dat is een aanleiding geweest tot het complexer maken van deze wereld. Maar op zichzelf is die complexiteit niet het probleem.
Wat is het probleem? Dat wij als mens die complexiteit proberen te controleren. Wij proberen daar vat op te krijgen want we moeten resultaten halen uit die complexiteit. En wat zijn we dan beginnen doen? We zijn, in het bedrijfsleven, beginnen voor elk probleem mensen toe te voegen. We zijn begonnen met layers te bouwen omdat we die controle willen houden. We zijn begonnen met driedimensionale matrixen te installeren. Met systemen en met ICT toe te voegen. Met tools toe te voegen. We zijn begonnen met rapporten te vragen omdat de afstand tussen onze mensen en ons en dan de klant veel te groot is geworden. Met nog eens de ganse bunch van vergaderingen erbij. En wat hebben we tot resultaat....
Wat heeft dat opgebracht? Dat de ingewikkeldheid, de complicatedness, dat die toegenomen is. Over dezelfde periode. Gemeten door dezelfde mensen. Maal 38.
En dat is een enorme paradox. Door het feit dat je dus aan het vereenvoudigen moet slaan, in een complexe wereld. En dat is een paradox die enorm veel geld kan opleveren. Enorm veel snelheid kan opleveren. Als je dat op de juiste manier gaat toepassen. Dus je moet die vereenvoudigen. Dat is het eerste wat je moet doen. En pas daarna moet je beginnen digitaliseren. Dus je moet niet gaan digitaliseren op een heel ingewikkelde situatie. Want dan vererger je alleen maar het probleem. Je maakt alles wel...
Je probeert alles wel digitaal te maken, maar je maakt het probleem digitaal. Je lost je probleem dus niet op. Dus simplify before digitalize. Dat is eigenlijk een heel belangrijk hoofdstuk erin.
Absoluut. Maar het zijn zeven ontzettend interessante hoofdstukken.
Jan, Paul, ontzettend dank voor jullie tijd.
Graag gedaan.
Heel graag gedaan.
En u, beste kijker, ik kan het boek alleen maar aanraden. We zullen de link naar het boek ook onder de video zetten.
Bedankt voor het kijken en alweer tot volgende week.
