Transcript
Dag Peter.
Hallo, dag Kevin.
Ondertussen is de zesde editie van jouw boek We love events uitgekomen.
Bij deze herdruk: een volledig nieuw hoofdstuk.
Ja, ik heb...
Ja, een nieuw hoofdstuk.
Het spreekt een beetje voor zich, natuurlijk, hé.
Toen de uitgever mij belde dat er een nieuwe druk aankwam, dacht ik: je kan toch geen nieuwe druk uitbrengen, die in september uitkomt, zonder Corona. Zonder met de Corona-realiteit rekening te houden. En dat ook te verwerken in het boek. Dus ik heb daar een volledig nieuw deel aan toegevoegd. We love events in tijden van Corona.
Ik was het dit weekend aan het lezen en je hakt er direct meteen op in. Want je spreekt over doodsaaie streams.
Ja, een beetje. We spreken over livestreams. Maar veel van die livestreams die je bekijkt, zijn eerder deadstreams, hé. Waar je zo van denkt: ja, leeft die mens daar nog, aan de andere kant? Waar ze denken, en vooral dan in het genre waar ik meer in thuis ben, dj's enzoverder: we hebben toch wel wat livestreams zien passeren waarvan je dacht van: wat denken die? Dat het interessant is om te kijken naar iemand die in zijn living of in zijn keuken of in zijn slaapkamer, nog half in zijn pyjama, wat plaatjes staat te draaien? En dan meestal nog in beeld gebracht, ken je dat, dat je eigenlijk zijn hoofd niet ziet. Zo staan ze dan. Zo ergens, hé. Zo staan ze te draaien. Ondertussen ziet iedereen nog mijn boek, hé. Dus, begrijp je? Allez, dat is voor mij een beetje van... Deadstreams zijn dat voor mij. De moeite niet om naar te kijken.
Wat is dan voor jou wel een geslaagd online evenement? Of kan dat niet?
Ja, het kan zeker. Het kan zeker. En ik denk dat, wat het vooral toont, die slechte livestreams, is dat uw production value super belangrijk is. Nog bijna...
Je moet denken van: de mensen moeten blijven kijken. Ze moeten ook blijven kijken hier, naar dit. Dus je moet ervoor zorgen dat er iets is, dat de moeite is om te kijken. Ik hoop dat wij de moeite zijn om te kijken.
Maar nee, nog eens, een dj die gewoon plaatjes draait, zelfs een artiest die gewoon een live optreden brengt, vanuit zijn slaapkamer, dat doet mij een beetje denken aan...
Zo van...
Het is nog erger, hé. Dat doet mij denken aan bier zonder alcohol. Als je graag een pint drinkt en je krijgt bier zonder alcohol, het enige wat je kunt denken, is van: ik wil een echte pint. Dus eigenlijk is dat met die livestreams ook een beetje zo. Je zit te kijken en dan denk je van: hoe hard mis ik het echte event? Dus, dat betekent dat je dat moet helemaal herdenken.
Niet van: gaan we nu een copy/paste doen van een live optreden naar een virtual event? Dat werkt niet. Dat werkt niet.
En wat werkt dan volgens jou wel?
Ja, kijk: intussen hebben we al een aantal mooie voorbeelden gehad. Waar je ziet dat production value absoluut iets kan bijbrengen. En voor mij zelfs verwonderlijk dat mensen dan daar ook willen voor betalen.
Ik weet niet of je de live hebt gezien van Billie Eilish? Die was echt top. Dat was af. En waarom was dat? Omdat ze inderdaad dacht van...
Met extended reality iets bracht dat de moeite was om naar te kijken. Zo van: het moet de moeite zijn om naar te kijken. Om naar dat verdomde computerscherm, waar we nu al dag en nacht naar zitten te kijken, alles is virtueel, dan moet je al iets brengen dat de moeite is.
Billie Eilish was voor mij: tonen hoe het kan. En hoe het toch de moeite kan zijn om te kijken naar een liveshow. Waarom was dat? Omdat dat niet copy/paste was. Maar gewoon van: wat zijn de mogelijkheden van het virtuele event? En laten we dat maximaal gebruiken. Dus Billie Eilish was voor mij een mooi voorbeeld van hoe het moet.
Wat vond jij van Tomorrowland? Digitaal?
Wel, Tomorrowland...
Natuurlijk, je moet zien, ze hebben het gedaan...
Ze hebben dat opgezet in twee, drie maanden tijd, wat op zich natuurlijk al waanzin is, wat ze daar hebben gedaan. Langs de andere kant had ik daar ook bij veel performances - en dan vooral terug die dj-performances - ook een beetje dat bier zonder alcohol gevoel.
Zo van: ja, allez, als ze daar zo staan te zwaaien, naar mensen die achter een scherm zitten. Dat geeft zo'n beetje een gevoel: ja, moet ik hier nu alleen ook een show voorzien? Of hoe zit dat hier precies? Zo van: waar is de rest? En we mogen maar één iemand meer uitnodigen. Maar kom, het was straf gedaan natuurlijk, hé. Want ze hebben ook een gaming platform gebruikt, natuurlijk. Of een engine gebruikt. Straf gedaan. Wat ik wat miste was interactie. Een fantastische...
Ook een beetje Billie Eilish.
Wat Billie Eilish heeft gedaan voor live, heeft Eric Prydz gedaan voor dance. Wat hij daar heeft neergezet als performance...
Ook een performance: geen kopie van wat het live is. Nee, een performance die op zich stond.
Dus dat vond ik heel straf aan Tomorrowland.
Maar ik miste vooral de interactie met de anderen natuurlijk, ja.
Ja, die interactie. Hoe kan je dat daar dan in brengen?
Ja, ik denk dat op zich...
Kijk, gaming...
Je weet, Kevin, ik vind gaming altijd wel een voorbeeld. Of het toont ons een beetje de weg, hé. Gaming is op zich een virtueel event, hé. Dus in feite is dat de omgekeerde wereld. Een virtueel event dat ze soms ook naar realtime events uitbreiden.
Ja, kijk naar Fortnite bijvoorbeeld, hé.
Ja, kijk naar Fortnite. En kijk daar natuurlijk, hé...
Voor mij was...
Naast Billie Eilish vind ik dat het voorbeeld, dat er voor mij uitsprong. Al in april was het Travis Scott, dus hip-hop ster, die een live performance heeft gedaan binnen Fortnite. En dat was niet Travis Scott, dat was een karakter van Travis Scott, die die liveshow deed. Waar je dan ziet, en dat bedoel ik natuurlijk met de interactie, gaming platformen: iedereen heeft een avatar. Dus mensen of spelers konden tot bij Travis Scott wandelen. En daar ook iets doen, hé. Konden...
Het zag er soms wat houterig uit, hoe ze aan het dansen en bewegen waren op die hip-hop. Maar het belang van die zelfexpressie binnen dat online platform, denk ik, of binnen het virtuele event, is toch wel...
Het niet alleen kijken. Niet alleen kijken. Je kunt deelnemen. Je moet kunnen deelnemen aan het event. Dus je moet een soort van user account, een soort van avatar hebben. Waardoor je ook gaat kunnen beginnen interageren met de anderen natuurlijk, hé. Dus, er zit wel toekomst in.
Nu, voor concerten enzoverder volg ik dat zeer zeker. Hoe kijk jij daar B2B naartoe? Is dat concert ook door te trekken voor een B2B evenement?
Ja, nog meer denk ik, hé. Nog meer. Als je kijkt naar een aantal platformen die er zijn. Ik vind dat wel straf dat bij een aantal platformen...
Sowieso moet je je user account aanmaken bij B2B en is die interactie professioneel al een beetje gestuurd. Dus er is een reden om contact te leggen. Dat is net het doel van een B2B evenement, zoals een beurs.
Maar één van die platformen die ik had gezien, vond ik wel leuk. Je kwam toe en het eerste wat je moest doen, was binnenstappen in een kleedkamer, dressing room. En daar moest je je outfit kiezen om dan naar die beurs te gaan. Dat vind ik een mooi voorbeeld van self expression toevoegen aan een virtual event. Waardoor je toch het gevoel hebt van: ik zit niet alleen te kijken. Nee, ik kan ook interageren met anderen.
Ja, in je boek ga je zelfs verder dan alleen maar concerten, festivals enzoverder. Je spreekt op een gegeven moment ook over Formule 1.
Ja, bij Formule 1...
Natuurlijk, ja, je hebt een aantal...
Wat we ook hebben gezien in events in tijden van Corona is dat er natuurlijk een aantal evenementen, neem ook de Ronde van Vlaanderen, is kunnen doorgaan. Waarom? Ja, die televisierechten zijn heel belangrijk. Voetbal kan doorgaan. Dus, je merkt...
Maar natuurlijk, dat is ook het virtuele event maar dan meer op het televisiescherm. Formule 1 zie je dat die zelf ook een platform hebben, nu. Waar je...
Natuurlijk ook een betalend platform.
Want vergeet niet: the world is your market, hé. The world is your market, hé, met virtuele events. Het zijn niet uw bezoekers, het is heel de wereld. Dus, waar je dan voor tien euro of vijftien euro, als het ware in de cockpit meerijdt met Max Verstappen. Dat je eigenlijk de beleving...
En nog eens, hé, het is geen copy/paste van het realtime event. Het is gewoon van: wat kunnen we allemaal doen binnen dat virtuele event? Dat voor een bezoeker, voor de event-belever, een heel andere dimensie geeft aan de beleving van dat event.
En ik ben zelf geweest naar de Formule 1-wedstrijd Francorchamps. Waar Max Verstappen direct, na de eerste bocht, al eruit lag. Wel, je zag daar in de verte iets gebeuren. Als je dat dan bekijkt binnen dat virtuele event, dat er wordt opgezet. Ja, je ziet het live gebeuren, hé. Dus het is net alsof je zelf in die cockpit zit.
Je zou bijna denken dat het beter is virtueel, zo'n evenement, dan live.
Wel, sommige wel, hé, natuurlijk.
Ik bedoel: kijk ook naar de beleving van de Ronde van Vlaanderen. Hoe dat in beeld wordt gebracht. Hoe je in die volgauto's zit. Ja, dat kan je niet als je dat live meemaakt, hé.
Volgens mij, voor alle duidelijkheid, beter? Het zal een en-en-verhaal worden, hé. De sfeer van het echte moment is nog altijd niet over te brengen als je aan uw computerscherm zit, hé.
Een en-en-verhaal.
In het boek spreek je ook regelmatig over excuse-content en money-content.
Ja, klopt, ja. In zoverre van...
Ik denk: wat er belangrijk is van...
En terugkomend naar die deadstreams en die livestreams. Je moet zorgen dat mensen sowieso willen komen naar...
Of willen kijken, dat is het eerste. En er is heel veel gratis. Heel veel gratis. Dus je moet al heel straf uit de hoek komen om mensen te laten betalen om deel te nemen aan je event. Tomorrowland heeft het gedaan. Was betalend. Maar de meeste zijn gratis. En natuurlijk, ja, als je al laat betalen om binnen te komen, dan is dat al een enorme barrière, natuurlijk, hé. En ik zie dat meer van: wat je brengt als content.
Bijvoorbeeld: Travis Scott binnen Fortnite is gratis. Dat is een soort van excuse content. En vanuit die excuse content moet je gaan kijken van: kunnen we hier dingen verkopen? Kunnen we money content gaan creëren, waardoor we geld kunnen verdienen aan ons virtueel event? Denk terug aan gamen.
Ja, want uiteindelijk: je steekt daar middelen, tijd in. Je wilt daar ook iets aan gaan verdienen. Altijd gratis gaat de zon ook niet op, hé.
Ja, maar ik denk dat dat op zich... Natuurlijk, Travis Scott is nu een wereldster. Travis Scott zal wel betaald geweest zijn voor die livestream, maar kom. Op zich: dat was de excuse content. Gratis te bekijken. Maar je wil niet weten hoeveel...
Ik weet het ook niet precies. Maar hoeveel geld Travis Scott heeft verdiend aan het karakter binnen Fortnite. Want je kon dan dat karakter kopen. Je kon attributen kopen. Je kan skins kopen enzoverder. Zie je? Dat is natuurlijk helemaal anders gedacht. Dat is echt een virtueel event. Bedacht vanuit de wereld van de virtuele beleving. The world is your market.
Als er één miljoen mensen een skin kopen van twee euro, dat is twee miljoen euro dat je hebt. Dus het moet een excuse content...
Neem ook Bocelli. Andrea Bocelli die met Pasen een fantastische stream heeft gedaan. In Milaan, denk ik. Of Napels. Ik weet niet waar het was. Milaan zeker, hé?
Maar dat was gratis. Veertig miljoen mensen hebben dat bekeken. In Youtube. Wat staat er onderaan Youtube? Daar staat al zijn merchandise. Dus in feite is zijn liveshow gratis excuse content om de money content...
Om dan de mensen tot bij money content te brengen.
Ja, bij Tomorrowland was het ook zo, hé. Het was precies een pretpark.
Je werd mooi langs de shop geleid. Om daar ook nog wat spullen te kopen.
Wat begrijpelijk is natuurlijk, hé.
Absoluut, ja. Je moet er geld aan verdienen, natuurlijk.
Wat ik bijvoorbeeld wat raar vind, bij de Tomorrowland en ook bij een Awakenings, is dat de muziek die wordt gespeeld, waarom kon ik die niet meteen kopen? Waarom kan ik niet met één klik zeggen van...
Nu heb ik bij Awakenings een set van Speedy J verschillende keren hier...
Je ziet het niet zo goed, maar kom. Verschillende keren een nummer van Speedy J ge-Shazamet. Dan heb ik zoiets van: ik zit hier te kijken op een scherm. En ik moet een nummer Shazammen. In plaats van dat daar gewoon op komt: dit is dit nummer.
Neem dan nog een exclusieve remix van Awakenings. Buy, buy, buy, buy.
Koop een t-shirt van David Guetta op Tomorrowland. Buy, buy, buy.
Geef die weg aan een vriend. Zie je?
The world is your market. Er zit veel potentieel, hoor, in het virtuele event.
Maar ik denk dat ze ook nooit meer zullen verdwijnen, hé? Het zal en-en worden.
Het zal en-en worden. En ik denk dat het herbeleven en dingen...
En we leren natuurlijk ongelooflijk veel bij nu, hé. Ik bedoel, ja...
Dus het is een beetje raar, hé. Teams en Zoom enzoverder. Bestaan al jaren. En niemand heeft ooit de voordelen ervan ingezien. Terwijl nu iedereen zoiets heeft van: ja, zelfs als Corona voorbij is - en laten we vooral hopen dat het vlug komt - dan nog gaan we een pak van die meetings zo houden, hé.
Dus het is een en-en verhaal.
Oké Peter.
Dank je wel voor je tijd.
Met plezier.
En u beste kijker, bedankt voor het kijken en alweer tot volgende week.
