Transcript
Trendwatcher Tom Palmaerts is opnieuw in onze studio en geeft je inzicht in de hipste trends bij jongeren. En hoe je deze vertaalt naar jouw evenementen.
Dag Tom, welkom terug in de studio.
Dag Kevin.
Het is weer even geleden. En je hebt een hoop nieuwe trends voor ons bij.
Ja, tuurlijk. Dat is mijn job.
Die veranderen ook af en toe, zeker?
Ja, wel, sommige trends, die veranderen niet. Die blijven gewoon duren. Bijna fascinerend hoe sommige evoluties alom bekend zijn, maar die op één of andere manier niet sexy zijn, waardoor we die soms wel vergeten. Of waar we niet op doorgaan op evenementen. Ik ga een heel stom voorbeeld geven. Vergrijzing.
Dat is geen hot thema, nee.
Dat is echt geen hot thema. Stel u voor dat je morgen een evenement doet, waar één iemand, een uur aan een stuk, komt spreken over vergrijzing. Ik bedoel: de helft van uw publiek speel je kwijt. Of het moet echt een enorm goede spreker zijn. Nochtans is dat een fundamenteel, belangrijk onderwerp. Waar, heel vaak, mensen niet bij nadenken, wat het effect gaat zijn op lange termijn.
Tuurlijk is het veel leuker om te vertellen van: hé kom, wat zijn alle kleine hebbedingetjes.
We hebben de vorige keren al gesproken over een ruwer interieur.
Kijk, ik heb geluisterd.
Fantastisch, hé.
Maar ondertussen is de trend voorbij, waarschijnlijk.
Ja, maar het klopt. Maar het is goed, het is goed. Het is in orde. Fantastische plek, trouwens, Kevin, dat je hier hebt.
Dank je.
Nee, maar ik zou ook, daarom, graag een aantal trends naar voor schuiven, deze keer, die iets fundamenteler zijn. Waar we misschien niet morgen het antwoord op hebben en niet zo simpel zijn om mee om te gaan. Niet zomaar even: verander uw interieur en alles is in orde. Maar dat, denk ik, wel belangrijk zijn voor de event sector, om echt wel bij stil te staan.
En het eerste is, voor mij, food waste. Die gigantische hoop afval, dat we, eigenlijk, aan het genereren zijn. Ik heb, in mijn periode voor ik officieel begon te werken, als student...
Ik gaf, eigenlijk, als student al lezingen. Over popmuziek. Maar ik was ook heel veel in de horeca aan het werken. En toen viel mij al op en frustreerde mij wat er...
Hoeveel eten er gewoon rechtstreeks de vuilbak in ging. Nu, het is niet alleen de horeca. Het is, eigenlijk, algemeen. Het zijn bedrijven, maar het zijn ook wij, als consument.
Ik heb ooit een keer gehoord van iemand, dat wij, eigenlijk, zouden moeten verbieden dat salade nog verkocht wordt. Want salade is een product, dat wij als consument kopen in het begin van onze warenhuiswandeling. Want dan voelen we ons goed, denken we dat we gezond bezig zijn. Dan kunnen we alle rest van de rommel kopen. En op het einde van de week, verdwijnt die salade gewoon de vuilbak in.
Dus wij zijn, niet alleen bedrijven, maar consumenten, creëren een gigantische food waste. Het is zelfs zo dat, als we naar de Belg kijken, en we moesten de ecologische voetafdruk van de gemiddelde Belg, over heel de wereld gaan zien, dus iedereen leeft volgens dezelfde ecologische voetafdruk, dan zouden wij, eigenlijk, vijf planeten nodig hebben. En wij zijn dus, als Belg, echt wel zeer slecht. Ook op Europees niveau. Ik heb daar cijfers voor bij. Blijkt dat wij, gemiddeld in Europa, 173 kilo, per jaar, per persoon. Food waste.
Enkel food waste?
Ja. En wij, als Belg, gaan naar 314. Dus wij zijn drie keer zoveel, dan een gemiddelde Europeaan. Dat is echt iets, waar wij moeten over gaan nadenken. Niet alleen omwille van food waste, want dat klinkt zo wat flower-powerish. Maar, bijvoorbeeld, Oxfam waarschuwt dat wij een verdubbeling van de voedselprijzen zullen kennen tegen 2030. Dus, als dat gaat over de verdubbeling van kreeft, ça va. Als we beginnen nadenken over de verdubbeling van brood, voor de basis ingrediënten, dan vrees ik dat wij niet alleen olie-oorlogen, maar zelfs voedseloorlogen, potentieel, kunnen gaan hebben, tegen 2030-2040.
Dus wij moeten echt fundamenteel gaan nadenken over voedselverspilling, het hergebruiken van voedsel. En ik denk ook dat de evenementsector een plaats is waar ze, een stukje ook, educatie kunnen aanbieden. Van: kijk een keer wat er allemaal mogelijk is met voeding.
Het begint ook te leven in de sector, hé. Je ziet initiatieven opduiken, maar misschien nog veel te weinig.
Ja, absoluut. Ik denk dat het een heel mooie evolutie is, nu, dat, bijvoorbeeld, plastieken rietjes meer en meer worden weggehaald.
Ja, we moeten ook nu, van de Europese Unie.
Tegen de tijd dat ze dat effectief... Ik ben benieuwd, hé. Het is een goede evolutie dat... Het is wel zo, je krijgt nu alternatieven van rietjes. En de meeste alternatieven van rietjes, dat ik heb al in mijn mond gestoken, dat trekt op niets. Ik vind, sowieso, als man, drink je niet uit een rietje. Maar dat is iets anders. Maar ik bedoel... Ik heb al wel zeewier, rietjes van zeewier geproefd, die, eigenlijk, nog wel best... Het smaakt niet naar zeewier. Maar best nog wel oké zijn.
Maar er zijn best wel goede evoluties aan de gang. Ik denk, in België, Foodmakers. Heeft zijn bordjes, die eetbaar zijn, naar voor gebracht. Ik vind dat een fantastisch initiatief.
Maar ik denk dat het ook opportuniteiten, zelfs op business vlak, kan creëren.
Absoluut, absoluut. Je kan gewoon nieuwe producten gaan creëren. Je kan, bijvoorbeeld, als je een ijsje eet, je eet je ijsje op en daarna eet je je hoorntje op. Ik bedoel: dat vinden wij heel normaal. Als we onze koffie drinken, dan geven we onze koffiebeker terug. Hoe fantastisch zou dat zijn, moest Lotus morgen een Lotus speculoos tasje hebben? Weet je wel: dat je eerst op uw je gemak uw koffie kunt drinken. En je kunt genieten van uw Lotus koekje. Sommige mensen gaan dat niet tof vinden, maar ik denk dat dat...
Dat heeft geweldig veel opportuniteiten en ik denk, als we naar food waste kijken, eentje waar ik ontzettend in geloof, en nog heel veel potentie heeft, om te groeien, is zeewier. Zeewier heeft oneindig veel variëteiten. Is ongelooflijk veel beschikbaar. Volgens mij, als we naar algen...
Ook heel voedingrijk, hé.
Immens voedingrijk. Ongelooflijk veel... Heel smakelijk ook. Ik denk, als we op een goede manier dat gaan benaderen, zouden we, volgens mij, in staat zijn, om honger uit de wereld te halen. Ik denk dat Oxfam, verdubbeling van de voeding tegen 2030. Maar ik denk, als we op een goede manier gaan nadenken over: gebruik van insecten voor te eten, gebruik van zeewier...
Dat ligt toch gevoelig, hé: insecten.
Ja, maar insecten, ik bedoel: maal dat, niemand weet dat. En zeewier ook. Dat is ook wel grappig. Blijkt, als mensen zeewier geserveerd krijgen, dat ze, eigenlijk, niet echt zo happig zijn, om dit te eten. Zeewier, dat is iets dat je in de zee tegenkomt, terwijl je aan het zwemmen bent. Dat is vies.
Ja, en dat kriebelt aan uw voeten.
Maar, uit marktonderzoek blijkt dat, als we dat zeegroenten noemen, dat mensen dat veel interessanter vinden. Dus, noem het gewoon zeegroenten en mensen vinden het gezond en eten het op.
Dus, ik denk dat we alternatieven moeten gaan opzoeken. En ik denk dat de event industrie ook wel de ideale plaats is, om dat te laten zien aan mensen. Wat er allemaal mogelijk is. Of dat nu gaat over eetbare kopjes, tot een aantal dingen niet meer serveren. Tot nieuwe ingrediënten plaatsen. Dus, ik denk dat dat echt een onderwerp is, waar we moeten over nadenken.
Food waste, daar gaan we over nadenken. Maar je had er nog andere bij.
Ja, absoluut. Een beetje daaraan gekoppeld, enigszins, is wellness. Er is een voorspelling dat het toerisme, dat op reis gaat naar wellness, dat dat eigenlijk, per jaar, tot 2025, met 10% zal stijgen.
En dan bedoel je wellness hotels, ...
Wellness toerisme, wellness hotels, sauna's, fitness, noem maar op. Nu, gezondheid, en daar hebben we de vorige keer ook al over gesproken, zien we voornamelijk in eten. Maar als je naar onze jongeren kijkt, dan gaan zij gezondheid op een veel holistischer manier gaan benaderen.Dus niet alleen gezonder eten. Maar: u goed voelen.
Bewegen.
Bewegen. En ik denk, zeker en vast, evenementen waar mensen heel de tijd moeten zitten en luisteren naar sprekers...
In plaats van stoelen loopbanden zetten?
Ja, ja, laat ze maar lopen. Ja en vooraleer ze binnen moeten, door een heel touwsysteem en...
Nee, nee, maar denk, ik bedoel, wees creatief genoeg. Maar laat mensen bewegen. Zitten is het nieuwe roken. Dat is al meermaals gezegd geweest. Maar laat mensen rechtstaan, laat mensen bewegen. Laat ze gewoon gezonde drankjes drinken, maaltijden eten.
Er zijn ook heel wat veranderingen aan het opkomen, op het gebied van gezondheid. Ik bedoel, er is, echt waar, ik moet... Voor een paar bedrijven moeten wij de gezondheidshypes bijhouden. Dat is onmogelijk om te volgen. Echt, focus daar niet op. Dat is precies: elke dag start er een nieuwe religie, op gebied van food. Dat is niet te doen. Forget it. Maar zorg gewoon voor iets dat gezond is, lekker is. En eentje om over na te denken, vind ik, is: probeer toch te zoeken naar zaken die geen kicks veroorzaken. Dat is veel suikers, koffie, maar die, eigenlijk, een soort van langdurig effect hebben. En een ingrediënt waar ik, de laatste tijd, enorm door gefascineerd ben geraakt, dat is matcha.
Matcha... Voor dan in thee? Of...
Ja, dat is, eigenlijk, een poeder. Maar kan je op heel veel gaan toepassen. Kan je in uw chocolade gaan steken. Kan je in uw melk gaan doen. Het voordeel van matcha is, dat je je echt ge-energized voelt. Maar dat is niet een kick, dat binnenvliegt en terug wegvalt. Dat echt veel langdurige energy boosts geeft.
Daar is recent nog onderzoek naar geweest, hé. We organiseren allemaal congressen. Wordt heel veel geld ingestoken en serveren we 's ochtends, bij voorkeur, koffiekoeken, zodanig dat iedereen even een piek heeft, maar dan direct in slaap valt en de helft van het congres mist. Omdat de aandacht helemaal...
Tuurlijk, tuurlijk. Ja en, ik bedoel, het is niet erg, hé, om een koffiekoek te geven.
Ik bedoel, soms... Eigenlijk, zie...
De truc is dan: een beetje matcha erop.
Ja, een beetje matcha. Een beetje groen, dat is... Nee, nee, maar je moet... Voeding...
De meeste mensen, zeker en vast als ze behoorlijk wat betalen, om bij u te zijn, die hebben geen eten nodig om te overleven. Ik bedoel: eten heeft te maken met zelfexpressie. Eten heeft te maken met u goed voelen. Je gaat...
Meer en meer zijn wij bezig met eten en drinken, in functie. We gaan functioneel gaan consumeren. We gaan matcha, om ons een energy boost te geven. We gaan, af en toe, een keer iets zoet eten, omdat we gewoon, ons wat goed beginnen voelen, willen voelen, hé. Dus, we gaan zeer functioneel beginnen omgaan met eten. En dat kan ook wel tof zijn. Om dat, vanuit een evenement te gaan zien: wat hebben mensen nodig, 's morgens, om tien uur.
Bijvoorbeeld: op gebied van geur. Er zijn geurspecialisten. Ik weet daar niet... Maar er zijn geurspecialisten genoeg. Welke geur gaan we erin stuwen tegen tien uur? We weten dat, rond een uur of elf, een dip komt. Wat gaan we qua geuren... Zodanig dat je, eigenlijk, mensen, gedurende de dag van uw evenement, op gebied van bewegen, eten, drinken, voortdurend de prikkels geeft om alert te blijven, om zich goed te blijven voelen.
Er is een heel mooie pop-up geweest in september, in Londen: een outdoor spa. Van Bombas and Parr. Moet je een keer opzoeken. Een roze outdoor spa. En het idee van hen was: als je hier vijftien minuutjes, twintig minuutjes rondloopt, dan voel je je volledig energized en kan je terug naar je werk. En wat deden zij? Er waren cocktailmakers, maar cocktailmakers die, eigenlijk, met water aan de slag gingen. Dus, die luisterden naar u. En op basis van hoe je u voelde, gingen zij bepaalde waters, met bepaalde geuren, gaan mixen en kon je daar een watertje drinken. Heel duur water dus. Maar bon, mooi verhaal. En je had daar, ja, het is roze, het is kleurrijk. Het had echt een enorm goede sfeer. Je voelde je goed. Ik bedoel: kleur is echt belangrijk, om bij mensen bepaalde emoties teweeg te brengen. Het moet altijd niet, al te wit en bruin zijn, en zo. Echt, bepaalde kleuren gaan dat teweegbrengen. En dan kon je ook zo, door een soort van douches lopen. Maar douches die heel fijn water... Ik bedoel: je werd niet nat.
Echt zo'n verstuiving.
Echt zo'n verstuiving van geuren. Om u, enerzijds, te relaxeren, naar het begin van de route. Dat je even tot rust kon komen. Weg van alle stress. En op het einde, om u juist te energizen, om terug aan het werk te gaan. Ik vind dat fantastische voorbeelden, waarin we gezondheid, op een iets holistischer manier, gaan benaderen.
Als laatste punt nog meegeven: akoestiek. Je ziet dat mensen steeds gevoeliger worden aan schelle klanken, aan lawaai. Dus, we moeten echt wel... Ik weet, architecten zijn daar heel slecht mee bezig. Die vergeten dat heel vaak: hoe zit het nu met de akoestiek? Maar de akoestiek van een ruimte en het gevoel dat je, ook al zit je met een hele bende samen, dat je kan denken, is echt heel belangrijk. Wij kunnen... In België kunnen de breindenkers, kunnen zich nog maar twaalf minuten concentreren, of we worden gestoord. We worden gestoord door collega's. Door onze gsm. Ik denk dan gewoon, beginnen nadenken, van: hoe kunnen we, mensen, de aandacht houden? En dat is niet alleen... Ik bedoel: ik sta genoeg op podia. Als spreker hebben we veel macht, maar niet alle macht zit bij de spreker, hé. Je hebt tal van andere, die er mee voor zorgen, dat mensen beginnen vechten tegen de vermoeidheid, de concentratie en ik denk dat we daar echt wel nog veel dieper op kunnen gaan en nog veel meer kunnen aandacht aan besteden.
Absoluut. Je had ook nog eentje bij over eenzaamheid.
Ja, bon. Kijk, het is, ik denk, als evenementplanner, je moet enorm opboksen tegen de Netflixen van deze wereld en noem maar op. En ook gewoon, mensen... Ik heb gisteren, in een bedrijf, een lezing gaan geven. En dat bedrijf excuseerde zich, want ze zeiden van: echt, we hebben zoveel deadlines en het is echt moeilijk voor ons, elke keer, om mensen te vinden, die een uurtje willen komen luisteren, want ze hebben zóveel werk.
Ja en ik zal wel inbellen, hé. Dan moet ik me niet verplaatsen.
Ja, ja en dus iedereen via... Dan zie je, op een zeker moment, dat er meer mensen via Skype uw lezing aan het volgen zijn, dan dat er effectief daar zitten. Ik bedoel: het is stress, het is druk. Iedereen is connected. Maar, een cijfer dat ik, eigenlijk, ja, toch mee zit en al een tijdje op aan het denken ben...
Er is een onderzoek gebeurd, waaruit blijkt, in België, dat de huidige twintigers, dat 54% van de huidige twintigers, in België, zich eenzaam voelen.
Dat is enorm veel.
En dat is gigantisch. Want die huidige, jonge twintigers, die hebben allemaal 1.500 vrienden op Facebook.
Ik wou net zeggen.
Die hebben constant Instagram-berichtjes. En Snapchat. En... whatever. Maar toch voelen ze zich eenzaam. En ik denk dat dat wel iets is, waar we moeten over gaan nadenken. Ik had daarjuist al, van: ja, kijk, eigenlijk kunnen we ons nog maar twaalf minuten concentreren in onze werkomgeving. Maar blijkbaar, de laatste tien jaar zijn we allemaal in van die open ruimtes gaan werken. Die open ruimtes, daarin zijn we gaan werken, omwille van collaboratie. Het idee dat we dan samen gaan werken. Ideeën gaan uitwisselen. En dat is de plaats van... Blijkt dat, sinds we in die open ruimtes gaan werken zijn, dat we 73% minder met elkaar communiceren, face-to-face.
En hoe komt dat dan?
Ja, via mail en via Slack en noem maar op. Dat zijn we allemaal aan het doen. Met de buurman, hé. Maar ja, eigenlijk, gewoon, er is zodanig veel stimuli, dat we elkaar niet meer aanspreken. En dat, als we elkaar aanspreken, dat we, eigenlijk, andere mensen lastigvallen. En dat we ook zodanig veel te doen hebben, dat we ook niet meer de tijd nemen, om even gewoon een goed gesprek te doen. Eén van de trends, die de afgelopen maanden zijn opgevallen, fascinerend, is dat we meer en meer, terug aan het wandelen zijn. En de reden waarom we gaan wandelen, heeft te maken met gezondheid. Het idee dat we bewegen. Ons stappenaantal willen halen.
Maar als je vraagt naar waarom mensen wandelen, is dat voornamelijk: ik wil rust. Tweede reden. Maar derde reden, belangrijkste reden, blijkbaar: ik wil een goed gesprek kunnen doen. Dus, ik wil gaan wandelen met iemand en die wandeling zorgt ervoor dat we voorbij dat: "hallo, hoe is het?" gaan en effectief een goede babbel kunnen doen. En terug, eigenlijk, connecteren met elkaar. En niet connected zijn, maar, effectief, die connectie opzoeken.
En ik denk dat één van de mooiste eigenschappen van een evenement is, dat je mensen samenbrengt. Is dat je net die connectie tot stand kan brengen. Maar je moet weten dat we zodanig met onze gsm's bezig zijn en niet alleen spelletjes spelen, hé, maar effectief ook soms werken, en dat het een heel gemakkelijke uitvlucht is, bij elk moment van rust en van stilte, om vlug naar onze gsm te kijken
Ja, want we beginnen dat ook vervelend te vinden, hé, een moment van rust en van stilte.
Ja, ja, we houden er niet van, hé. We houden er niet van. Dus, dan nemen we dat onmiddellijk vast. Dat je, eigenlijk, bijna moet templates gaan inbouwen en gaan hacken, zodanig dat mensen dat niet gebruiken. Natuurlijk wil elk evenement dat iedereen daar foto's van neemt, want dat is goed voor uw social media en whatever. Maar ergens moeten we het mensen, moeten we de waarde van het gesprek in gang steken. En ik zie allerlei applicaties opstarten, die dan mogelijk maken om afspraken te maken. Maar dat werkt meestal niet. Dat is echt.
In se gaat dat over een oeroud systeem. Je zit ergens, er zit iemand naast u. Leer die gast kennen. Doe er een gesprek mee. Heel onnozel, hé. Maar op één of andere manier, hebben we het daar lastiger mee. En is gewoon de gsm, al dan niet omdat het moet, een gemakkelijke uitvlucht.
Gemakkelijk en veilig, hé.
Ja. Maar als je dan weet dat 54% zich eenzaam voelt en juist de macht, de kracht van een evenement is, om mensen samen te brengen, moet het juist echt gaan over dat samenbrengen. En kan jij wel een spreker hebben, kan jij wel een artiest hebben. Kan jij wel chic eten hebben. Dat kan allemaal wel. Maar, volgens mij, ligt de ultieme kracht van een evenement, juist in het feit dat je mensen samenbrengt. En dat, als zij iemand nieuw leren kennen, dat dat datgene is dat ze zullen onthouden. Want wat is de waarde van uw evenement? Ja, de sprekers? Ja, tuurlijk, hé. Tuurlijk. Maar dat kan je ook online vinden. Of dat kan ook op TED-talk zien.
Of de samenvatting lezen, of whatever.
Of de samenvatting lezen, of een artikel lezen. Oké, je hebt dan misschien niet die ervaring en die urgency, die je gevoeld hebt. Oké, natuurlijk. Zeker en vast.
Maar de absolute meerwaarde is mensen samenbrengen. Je weet dat wij zo, in Italië, samen met Herman Konings en Joeri Van den Bergh, elk jaar een aantal sessies doen. Waarin dat we, drie dagen, ons afzonderen. En telkens mogen maximum zeven mensen mee. Ik bedoel, de kracht is...
Ik bedoel, wij zijn drie trendwatchers, onderzoekers. Maar, het is pijnlijk om te realiseren, dat wij niet het centrale punt zijn. Wij organiseren het. Maar, in se, gaat het over de mensen die je meeneemt. Hun connectie. Elkaar leren kennen. Datgene wat ze dan mee naar huis nemen. En dit is ook op veel groter niveau. Als je voor duizend man, tienduizend man... Het gaat over...
Ik bedoel, de Tomorrowland-gasten zijn er al lang mee bezig, hé. En je kan, waarschijnlijk, jij zeker, honderd-één andere voorbeelden geven van evenementen.
Maar ik denk dat we er wel, als organisatoren, bewuster van moeten worden, dat we daarmee bezig zijn.
Ja en dat je er echt moet over gaan nadenken: welke templates kunnen we gaan creëren? En vertrouw niet alleen op technologie. Denk echt naar: hoe nudgen we? Hoe zorgen we ervoor dat mensen in gesprek met elkaar gaan? En ik merk dat dat soms heel domme dingen zijn, hé. Gewoon: sta recht, geef elkaar een hand en zeg gewoon even wie je bent. Onnozel, maar je verplicht op dat moment om, effectief, de hand te reiken naar iemand die naast u staat. En die te leren kennen.
Maar dat kan genoeg zijn, om die barrière te doorbreken, hé.
Dat kan al genoeg zijn, hé. Dus, ik denk dat je gewoon naar van die heel simpele tools moet gaan zoeken, om echt ervoor te zorgen...
Zonder dat het geforceerd wordt.
Je moet dat niet forceren, want... Zeker en vast bij Belgen niet. Ik bedoel, echt waar. Ik geef regelmatig lezingen in Amerika. Dat is iets helemaal anders. Daar moet je dat niet doen. Maar in België moeten we dat, ergens, subtiel gaan inbouwen. Zodat dat toch gebeurt. Ik bedoel: waarom niet vragen, in bepaalde momenten, om een gsm gewoon af te zetten? Waarom niet? De gsm moet toch niet altijd aan staan?
Nee, dat is waar.
Sommige momenten gewoon zeggen: gasten, nu zou ik graag hebben, dat jullie de gsm gewoon uitzetten. Als het echt niet anders kan, is daar zo'n kotteke. En dan doe je zo'n sigarettekotteke, hé.
Zoiets waar niemand in wil.
Zo'n visbokaal, zo. Dan ga je naar daar.
Eigenlijk, nog op een podium zetten, dat iedereen dat kan zien.
Maar anders gaan we nu gewoon twee uur, even... Ik bedoel: vertel een verhaaltje, waarom... Mensen gaan daarin mee, hoor. Zolang dat niet eindeloos is, hé. Het is echt waar, als je ergens een evenement doet, waar je zo halverwege, wifi hebt die niet goed is, of geen goede... Mensen worden compleet zot. En terecht dat ze zot worden.
En ze trappen het af.
Ja, tuurlijk. Ze trappen het af. Het zal wel zijn.
Maar als dat beperkt is, in tijd. Van: kom, nu gaan we in gesprek met elkaar. Of nu gaan we dat doen, nu gaan we een oefening doen. Zet dat even een keer uit. Echt, mensen doen dat. Dat is geen enkel probleem.
Dus, bon, drie mooie pleidooien, denk ik.
Ja, drie mooie ideeën om over na te denken, Tom. Dank je wel.
Graag gedaan.
En u, beste kijker, bedankt voor het kijken en alweer tot volgende week.
