Transcript
In tegenstelling tot Nederland staan de vakverenigingen voor de evenementensector in België nog in hun kinderschoenen. Hoe dat komt, vraag ik aan Tom Bilsen van BESA. Een jonge vakvereniging voor toeleveranciers van evenementen. Ik ben bovendien benieuwd of de Belgische vakverenigingen enige invloed hebben op de politiek.
Dag Tom, welkom in onze studio
Ja, goedemiddag, Kevin.
We gaan het vanmiddag over BESA spreken. Kan je eens even kort toelichten waar die vakvereniging precies voor staat?
Ja, BESA: Belgian Event Supplies Association, in het Engels om de Franstaligen en de Nederlandstaligen gelijkwaardig te behandelen.
Ja, dat is belangrijk in dit land, he.
Toch om het Belgisch te houden, want Vlaanderen is al klein. Dus we gaan toch iets groter dan dat, Vollenhoven is ook al klein. We zijn eigenlijk een vakvereniging van leveranciers aan de evenementenwereld. We spiegelen ons een beetje aan gelijkwaardige organisaties in Nederland en Engeland, Duitsland, ook in Frankrijk zijn er verschillende. In België vonden wij niet direct iets dat eigenlijk hetzelfde behartigt. BESA is eigenlijk spontaan ontstaan, een goeie drie jaar geleden, toen een aantal firma’s zich hebben samengezet en eigenlijk de topic of de vraag gesteld hebben van: tja, we hebben eigenlijk allemaal dezelfde problemen, maar we hebben geen kanaal om die aan te kaarten. Noch bij overheid, noch bij organisatoren, noch bij eenderwie die eigenlijk iets met evenementen te maken heeft.
Nu, je kaart het al meteen aan: drie jaar geleden was er nog niks. In de Belgische evenementensector zijn vakverenigingen eigenlijk nog heel nieuw, terwijl in Nederland, Frankrijk, Engeland daar toch al langere traditie in is. Heb je enig idee hoe het komt dat dit in België zo achterwege is gebleven?
We zijn het nooit gaan uitzoeken maar ik denk dat de Belgische cultuur en de Vlaamse zeker ook daar veel mee te maken heeft. Iedereen doet zijn ding en is en blijft bezig en komt dan pas op een gegeven moment tot de constatatie van: Ja, er zijn anderen die eigenlijk net hetzelfde doen. We zijn sterker als we ons verenigen. Als we dezelfde belangen verdedigen naar de buitenwereld toe, dan als ieder voor zijn eigen deur veegt.
En met hoeveel leden zijn jullie ondertussen?
We zijn nu met een tachtigtal leden, ongeveer.
Heb je dan het gevoel dat je met die tachtig leden al wel slagkracht begint te krijgen?
Wel, stilaan begint dat wel. We bestaan nu ongeveer drie jaar. Dan heb je in België het voordeel dat als je opleidingen geeft dat je ook een deel subsidies-- of degene die de opleiding volgt, een deel subsidies kan krijgen, en dergelijke meer. Krijg je ook al meer gehoor bij de overheid. Het gaat iets minder bij hun om het aantal bedrijven die meedoen, wel om de omvang van die bedrijven. Een bedrijf meet honderd man heeft iets meer slagkracht dan eentje van twee man. Dus in totaal vertegenwoordigen wij toch wel enkele duizenden mensen. Dus dat begint, ja.
Nu, je spreekt ook over politiek: kunnen jullie al zeggen dat je politieke invloed hebt op beslissingen?
Dat is op dit moment niet direct onze bedoeling. We kijken eerst naar sociaal statuut. Dat is vaag. iedereen zit ergens anders in een of ander paritair comité geduwd of is daar historisch terechtgekomen. Maar er is niet zoiets als een werktijdregeling of andere afspraken naar evenementen toe. Evenementen zijn anders dan de klassieke industrie want dat is allemaal ‘s avonds, ’s nachts, in het wekend. Vandaar, en dat is een van de belangrijkste zaken waar wij toch op mikken, is eigenlijk een sociaal statuut te vinden, paritair comité, waar wij kunnen bij aansluiten. Dat dat eigenlijk zo goed mogelijk matcht.
Zijn daar al stappen in gezet?
Zeker en vast, We zijn aan het praten met paritair comité 304, wat theatertechnici zijn, om daar bij aan te sluiten. Daar zijn de officiële documenten voor aangevraagd, recent voor ingediend.
Zijn er zo nog andere verwezenlijkingen die jullie al hebben kunnen realiseren?
Ja, zeker en vast. We organiseren verschillende keren per jaar opleidingen en infosessies. Opleidingen zijn vooral rond veiligheid gegaan tot nog toe. daar gaan we er nog meer voor organiseren. Zo dadelijk dat elk lid op zich de kans krijgt om in te schrijven, zonder dat hij die opleiding bij zich hoeft te gaan aanbieden. Dat is zeker en vast interessant voor iets kleinere leden die enkele mensen willen sturen in plaats van direct een trainer willen laten komen voor twintig man en dan maar met drie te zijn. Dat is vrij duur.
Infosessies toch ook rond de topics die die ons allemaal aanbelangen. We hebben in ieder geval sessies gedaan rond contracten, rond verzekeringen. Infosessies gedaan rond transport. Rond douanedocumenten en dergelijke meer. Topics die de meeste van ons aanbelangen. Omdat de meeste van onze suppliers toch ook wel in het buitenland te werk staan. Daar geven we ze basisinfo, we nodigen sprekers uit, die meestal vanuit officiële instanties de informatie kunnen onderstrepen van: zo staat het eigenlijk in de wet geschreven.
Wat zijn zo de belangrijkste topics die op dit moment op de agenda staan voor de komende jaren?
Op dit moment spreken we-- We hebben net een ledendag gedaan, een paar maanden geleden. Op dit moment spreken we nog altijd sterk over het sociaal statuut, omdat daar zeer veel verschillen in zijn en omdat te officialiseren. Maar dat is een hele weg af te leggen. We spreken ook heel wat meer terug over een kwaliteitslabel. Van: waar kan een bepaalde leverancier zich onderscheiden van een andere.
Zijn die moeilijk?
Dat is zeker moeilijk.. We nog altijd mee trachten bij BESA is om een handboek op te stellen van technische normen waaraan een heel aantal zaken moeten voldoen. Dat gaat zowel over licht- en geluidsstructuren, maar ook over nooduitgangen, brandbaarheid, noem maar op.
Veiligheid in het algemeen…
Veiligheid en kwaliteit in het algemeen. Vandaaruit eigenlijk een richtlijn opstellen naar de leden toe en zeggen van: kijk, vanuit BESA verwachten we dat jullie dit en dit onderschrijven. Hoe we dat verder gaan controleren zal een volgende stap zijn. We kijken op dit moment een beetje naar de buitenlandse verenigingen, hoe zij dat doen. Zij zien dat vooral als een arrangement., tot het tegendeel bewezen is.
En als iemand van onze kijkers lid wil worden van jullie vereniging: hoe werkt dat?
De beste manier is naar de website kijken. B-ESA.be. Daar staat alles op vermeld. Een lidmaatschap kost, geloof ik, 450 euro voor een jaar. Daarmee wordt je op de hoogte gehouden van alle infosessies die we gaan doen en alle opleidingen. Krijg je ook korting op die zaken. Ben je ook uitgenodigd op alle mogelijke ledenvergaderingen. Dus kan je ook actief meedoen. Word je ook uitgenodigd om aan werkgroepen mee te doen. We hebben een aantal werkgroepen georganiseerd binnen de leden eigenlijk, rond communicatie, dus eigenlijk het verkondigen wat BESA doet. Rond het sociaal statuut, wat ik net al heb uitgelegd, rond kwaliteit. En dergelijke meer. We hebben nog wel een paar, rond milieu, onder andere, over ecologie heb je evenementen. Dus iedereen is uitgenodigd om daar actief aan mee te doen. En eigenlijk daar een beetje een lijn te zetten naar wat achteraf een handboek gaat worden.
Ok, super. heel hartelijk bedankt voor je komst naar de studio en deze uitleg.
Dat is graag gedaan.
En u, beste kijker, bedankt voor het kijken en alweer tot volgende week.
