Als organisator moet je assertief zijn... Hoe doe je dat?

Op evenementen krijg je te maken met lastige vips, situaties die fout dreigen te lopen en crew die niet altijd doet, wat er moet gebeuren. Als eventplanner heb je dus een gezonde dosis assertiviteit nodig. Maar hoe doe je dat, assertief zijn op een respectvolle manier?

Kevin Van der Straeten
Reageer op deze tv aflevering

Heb je al een account op eventplanner.be? Meld je aan
Heb je nog geen account? Schrijf je comment hieronder:

Ook beschikbaar als podcast:

Ook via podcast:

Listen on Google PodcastsListen on Apple PodcastsListen on Shopify

Transcript

Op evenementen krijg je te maken met lastige vips, situaties die fout dreigen te lopen en crew die niet altijd doet, wat er moet gebeuren. Als eventplanner heb je dus een gezonde dosis assertiviteit nodig. Maar hoe doe je dat, assertief zijn op een respectvolle manier?

 

Dag Ruben, welkom in de studio.

 

Hallo.

 

Topic voor vandaag is: assertiviteit. Maar wat is assertiviteit precies?

 

Assertiviteit is, eigenlijk, op zich iets wat je wel vaak hoort. Om een echt strikte definitie mee te geven, is het belangrijkste dat je eigenlijk hiervan onthoudt, dat assertiviteit een competentie is, een vaardigheid is, die je effectief kan aanleren. Waarbij je voornamelijk voor jezelf gaat opkomen in je communicatie, zonder dat je de waarde van de persoon, waarmee je aan het spreken bent, dat je die raakt.

Dat kan zowel verbaal, als non-verbaal zijn.

Maar het belangrijkste dat je hierbij moet onthouden, is dus dat het een vaardigheid is. Je komt voor jezelf op, zonder dat je daarbij, eigenlijk, iemand persoonlijk raakt. Daar komt het op neer.

 

Met respect eigenlijk een boodschap overbrengen.

 

Juist, dat klopt.

 

En hoe doe je dat dan?

 

Het is zeer moeilijk om dat te gaan doen.

Waarom moeilijk? Omdat je eigenlijk verschillende waarden nodig hebt, om die competentie in uw gesprek naar boven te laten komen. Je kan het vanuit twee standpunten gaan bekijken, zijnde: dit voor jezelf, maar ook voor de persoon die tegenover je zit.

En daar heb je eigenlijk drie verschillende waarden voor nodig, die belangrijk zijn om dit effectief te kunnen doen. En welke zijn dat? Dat is: eerlijkheid effectief tonen in jouw gesprek, vertrouwen ook en, uiteraard, respect hebben voor de persoon die tegenover je zit.

Waarom zei ik nu dat dat moeilijk is? Omdat je eigenlijk langs twee kanten gaat bekijken, hoe je dit gaat kunnen gaan bewerkstelligen. Je kan dat doen voor jezelf, waarin je dus eerlijk dient te zijn met jezelf. Maar dat je ook vertrouwen dient te hebben in jezelf en uiteraard ook jezelf dient te respecteren in dat gesprek. Hetzelfde geldt ook voor de gesprekspartner die tegenover je zit.

Zeer veel uitleg. Bottom line komt het er hier op neer: je dient eigenlijk gelijkwaardigheid in het gesprek zeer hoog in het vaandel te dragen. Zonder dat je daarbij vergeet dat je niet gelijk bent in het gesprek, want daar zit wel een verschil.

 

Hoe bedoel je dat?

 

Wanneer je, bijvoorbeeld, dit gaat toepassen in eventing, dan kan ik het daarmee gaan uitleggen. Iedereen heeft een eigen, specifieke rol, een functie, effectief, voor jouw event, waarmee hij aan de slag gaat.

Je kan het gaan bekijken in een optiek van de deelnemer van jouw event, een vip-klant. Je kan ook gaan spreken voor mensen die met jou meewerken, zijnde tijdelijke medewerkers, mensen van de catering of mensen voor de beveiliging. Of die effectief mee in de organisatie zitten.

In feite komt het er hier op neer: wanneer je goed het onderscheid maakt, tussen gelijk zijn en gelijkwaardig zijn, dan ga je daar eigenlijk heel veel mee kunnen gaan bewerkstelligen. Met die competentie. Dat is eigenlijk het volgende. Wanneer jij in jouw gesprek het onderscheid maakt tussen de functie, hoe en waarom je eigenlijk aan het praten bent, voor jouw event en je neemt dat effectief mee met de gelijkwaardigheid, zijnde: de persoon die tegenover je zit, die heeft een andere functie dan jou, voor jouw event, maar die is wel gelijkwaardig in persoon. Waardoor je dus veel gemakkelijker gaat communiceren, met die eerlijkheid, vertrouwen en respect.

 

Ja, want het is op zich niet evident, hé. Ik denk dat, dat is wat ik dan toch zie, dat de grootste moeilijkheid net daarin ligt. Dat mensen niet eerlijk durven zijn of dat ze teveel schrik hebben om iemand te kwetsen. Waardoor het de andere kant op gaat. Dat je eigenlijk net meer kwetst, door niet gewoon eerlijk te zijn.

 

Ja, juist. En dat maakt het nu net realistisch. Want het is zeer gemakkelijk om dat hier zo te zeggen. Nog een uitzending, nog een training. Op zich kan je dat eigenlijk effectief gaan toepassen. Je dient het effectief zelf te gaan doen, meemaken en daaruit te leren. Hoe meer gesprekken je assertief wilt gaan aangaan, dan gaat je eigenlijk gaan opvallen dat die reacties, die je zojuist hebt gezegd, zeer herkenbaar zijn.

Het zijn eigenlijk vier grote, stereotypes van reacties, die je in die gesprekken wel gaat zien.

De eerste is - en dat is diegene die niet zo vaak voorkomt, maar diegene die we het minst graag hebben, uiteraard - dat is voornamelijk het agressief gedrag. Ik ga er een voorbeeldje van geven. Iemand die op jouw events iets meemaakt, die wil graag onmiddellijk een oplossing voor dat probleem.

 

Zeker de vips.

 

Zeker de vips, daar zijn ze zeer sterk in, ja. En dan ga je ook zien dat zij, vanuit hun eigen persoon, onmiddellijk met jou de communicatie aangaan en zeggen: ik wil graag dit, ik wil graag dat, of ik zou graag dit willen bewerkstelligen. Op een zeer agressieve ondertoon.

 

Wel, want dat was nog heel mooi geformuleerd. Maar het gaat er soms wat ruwer aan toe.

 

Ik ben nog beleefd, ik ben nog beleefd. Maar het is wel zeer herkenbaar. Ik ga niet spreken voor iedereen, natuurlijk. Maar je komt het wel vaak tegen. Dan is het uiteraard niet gemakkelijk om, wanneer je dit naar jou toe geprojecteerd krijgt, effectief assertief terug het gesprek aan te gaan. Er zijn er eigenlijk ook nog andere, die zeer herkenbaar zijn in die gesprekken.

Je hebt ook het subassertief gedrag. Wat is dat in feite? Dat zijn mensen die, effectief, zich - ja, hoe moet je het zeggen - gaan wegsteken, op zich. Mensen die zich eigenlijk in de kant gaan duwen, die niet durven gaan reageren. Dat kan ook voor jezelf van toepassing zijn. Wanneer je zo'n agressieve communicatie naar je toe hebt gekregen, is het zeer moeilijk, natuurlijk, om vanuit jouw functie - de rol waar ik daarstraks over gesproken heb - om daarmee dus assertief aan de slag te gaan.

Nu, we hebben al zojuist gesproken over agressief en subassertief. Ja, dan heb je ook nog passief-agressief. Wat is dat? Dat zijn mensen die jou niet rechtstreeks agressief gaan benaderen, maar die het vooral non-verbaal gaan doen. Je gaat dat eigenlijk voornamelijk zien, dat zijn mensen die zich effectief aan de kant gaan houden. Bewust afzijdig. Die jou gaan tegenwerken. Niet in het gesprek, maar puur door de handelingen en de acties die ze doen op jouw event. Wanneer je zulke zaken effectief gaat zien, het belangrijkste, uiteraard, voor jouw event, is dat jouw event doorloopt. En dat je je focus legt van: wat moet er effectief gedaan worden om het event zo vlot mogelijk te laten verlopen? En je hebt daar verschillende tips and tricks voor, om daarmee aan de slag te gaan. Het belangrijkste dat je eigenlijk hiervan moet onthouden, wanneer je zulke reacties en gedrag effectief ook ziet, is: wat kan ik er tegenover stellen om: één, het event heel rustig te laten verder gaan verlopen, effectief en efficiënt natuurlijk - want daarvoor ben je natuurlijk aan de slag aan het gaan - en dat je uiteraard hiermee ook niet tegen de mensen hun schenen schopt. Kort door de bocht gezegd. En dat je dus effectief verder kan werken, volgens een assertief moraal. En daar heb je tips and tricks voor.

 

Wel, ik wou je net vragen. Want hoe maak je dat dan concreet? Ik snap nu het idee van: we moeten assertief zijn, maar als er zo iemand tegenover je staat, wat zeg je dan concreet? Of wat doe je wel, wat doe je niet?

 

Om dat effectief in de praktijk te gaan omzetten, heb je eigenlijk een waslijst van methodes om daarmee aan de slag te gaan. Maar vooraleer ik het daarover kan gaan hebben, dien je wel zeer bewust met bepaalde zaken en facetten om te gaan.

De eerste is - het klinkt een beetje als een open deur die ik daarmee intrap - dat je jezelf eigenlijk dient te zijn en te blijven. Er is een verschil tussen de functie, die je bekleedt op je event en de persoon die je zelf bent. Heel veel personen trappen in de valkuil, om heel veel zaken persoonlijk op zich te nemen. Waardoor één: je geen oplossing hebt voor de situatie die zich stelt, op jouw event. Dat is al één zaak. En een tweede zaak is, dat je het ook meeneemt in het verder verloop van het event, op jouw zelfvertrouwen. Dus blijf gewoon jezelf. Trek het je niet te fel, persoonlijk, al aan. Al die gedragingen die je daar ziet. Blijf gewoon kalm, rustig. Stel bepaalde oplossingen voor. En ga daarmee dan verder, voor jouw eventverloop. Dus dat is wel al heel belangrijk, dat je daarvoor moet onthouden.

Concreet: wat kan je effectief dan gaan doen, wanneer je zulke zaken tegenkomt, in die zeer negatieve kant van de zaak natuurlijk, als je assertief zou willen zijn, is voornamelijk dat je, één: een oplossing aanreikt voor jouw probleem. Je hebt daar verschillende tools voor. Je kan zowel voor middenoplossing gaan, waarin je heel concreet en rustig kan gaan vertellen, in het gesprek, wat de verschillende oplossingen, mogelijkheden zijn, waarmee jouw gesprekspartner aan de slag kan gaan.

Een tweede zaak is een time-out. Wat is een time-out? Bijvoorbeeld: de gemoederen zijn zodanig opgelaaid, als ik het zo kan zeggen. Zet je gewoon eventjes in een apart lokaal het gesprek even verder of in een aparte ruimte. Waardoor dat veel gemakkelijker en gemoedelijker kan gaan.

Een derde zaak of mogelijkheid is dat je gewoon het dilemma zelfs al uitspreekt. Vaak is het zo, door the heat of the battle, als ik het zo mag zeggen, in het event, je wil graag een kant-en-klare oplossing en je ziet dat die er niet onmiddellijk gaat uitkomen, is dat je gewoon het dilemma uitspreekt naar je gesprekspartners en dat je dat gewoon kan zeggen van: ja kijk, we zitten met dit probleem, hoe zie jij dan misschien de oplossing? Waardoor je eigenlijk de gemoederen terug kan bedaren. En iedereen, terug in zijn waarde, constructief laat meewerken in dat gesprek. Er zijn er nog veel meer, maar dan denk ik dat de uitzending misschien een beetje te lang gaat worden.

 

Nu, als ik jou zo over assertiviteit hoor praten, wil dat ook zeggen: nee durven zeggen?

 

Ja, dat klopt. Beetje contra eigenlijk, hetgeen je zegt. Dat klopt inderdaad. Je hebt eigenlijk een doel van een antwoord. Dat is natuurlijk die neen, die heeft een specifiek doel, waarom je eigenlijk effectief met je event aan de slag aan het gaan bent. Wat bedoelen we eigenlijk met assertiviteit? Dat is dat naast de manier, waarop je dat zegt, je heel goed gaat kijken of je die waardeverhouding, dat respect en vertrouwen en eerlijkheid, dat je dat ook behoudt. Dus naast het doel van de nee, ga je ook kijken naar de manier waarop je de neen gaat zeggen. En dat is dan eerder die assertiviteit, die competentie in het gesprek.

 

Een stukje grenzen stellen ook, hé, want sommige gasten verwachten dingen die gewoon niet realistisch of mogelijk zijn.

 

Dat klopt, ja. Juist. Je kan het zeer moeilijk zwart-wit stellen. Het is voornamelijk in het gesprek zelf en door het te doen, dat je het heel veel gaat leren. Degene die het meeste stappen daarin vooruit zetten, om effectief daarmee aan de slag te gaan, is eigenlijk als volgt: hoe meer je het doet, hoe meer feedback je ook krijgt. Waaruit je kan leren van de manier waarop je assertief probeert of wenst aan de slag te gaan.

 

Dan voel je wanneer je erover zit of net niet.

 

Ja. Ik kan zeer goed begrijpen en ik zie dat ook wel vaak. De mensen die ik coach, op dat vlak, die zitten in het moment zelf, willen die zo rap en zo snel en zo constructief mogelijk naar een oplossing gaan. Om het event vlot en gemoedelijk en verder te laten verlopen zoals ze het hadden gewild. Het blijft nog altijd wel het hoofdobjectief. Het is namelijk zo dat je eigenlijk niet als doelstelling moet gaan bepalen: ik moet hier assertief zijn op mijn event. Nee, het is het verloop van jouw event, natuurlijk, waarom je het doet. Maar wanneer je eigenlijk bepaalde situaties bent tegengekomen, waarin je kan zien en leren achteraf, wanneer je event gedaan is - je zit thuis, rustig, nu is het nog goed weer, maar in de winter, de haard staat aan, je hebt je flesje wijn open gedaan - dan ga je even alles laten bezinken en dan kan je daar gaan uithalen, wat voor jou eigenlijk de pijnpunten zijn, hoe het komt dat dat gedrag zich gesteld heeft. En dan kan je daar lessen uit trekken, kan je terug meepakken naar de volgende aangelegenheden. Om eens te gaan proberen hoe je de dingen anders zou gaan aanpakken. En zo leer je.

 

Ruben, ik ga nu heel assertief moeten zijn en je mededelen dat de tijd op is.

 

Ja, dat is heel jammer.

 

Super bedankt voor je komst naar de studio.

 

Jullie zijn bedankt voor de uitnodiging. Dank u wel.

 

En u, beste kijker, bedankt voor het kijken en alweer tot volgende week.

Advertenties