Transcript
Hoi Jan-Jaap, welkom in de studio.
Hoi.
Ik heb je hier uitgenodigd omdat je een persbericht hebt gestuurd. Je moderatorbureau viert twaalf en een half jaar. En het trok mijn aandacht op de twaalf en een half jaar. Er zijn niet veel bedrijven die dat vieren. Waarom is dat?
Nou, er zijn een paar redenen. De belangrijkste reden is dat het iets typisch Nederlands is, en we zijn gevestigd in Nederland, dus we doen het op de Nederlandse manier. En in Nederland vier je het koperen huwelijk, dat twaalf en een half jaar duurt, wat betekent dat je halverwege bent richting 25. Twee andere redenen waarom we tien jaar zijn vergeten. We hebben op een gegeven moment gezegd, zouden we niet tien jaar moeten vieren? En dan kijken we terug, oh nee, maar dat hebben we gemist. Het is al bijna twaalf. Dus toen besloten we 12,5. En de laatste is. Het is een beetje typerend voor de manier waarop we handelen en zaken doen en matigen. We doen dingen net iets ongewoons. Dus het twaalf en een half jaar past daar een beetje bij. En ik denk dat onze volgende viering 17 jaar en zeven maanden of zoiets zal zijn. Het zal willekeurig zijn.
Toch gefeliciteerd daarmee. Het is een goed moment, denk ik, om terug te blikken op hoe het werk van een moderator de afgelopen 20 jaar is veranderd, zou ik zeggen, want je bent al veel langer dan de twaalf en een half jaar actief als moderator. Dus wat is er volgens jou veranderd als je terugkijkt.
Veel, want de maatschappij is enorm veranderd en evenementen zijn een weerspiegeling van wat er in de maatschappij gebeurt. En toen ik 20 jaar geleden begon, en zelfs toen ik het bureau twaalf en een half jaar geleden begon, was de belangrijkste focus, het hoofdkenmerk van evenementen om een spreker op het podium te krijgen, mensen te vertellen om te gaan zitten en te luisteren, en dat was het. Maar in de tussentijd zijn mensen veranderd en zijn mensen niet langer tevreden met alleen maar zitten en luisteren, willen ze deelnemen. Als je naar de maatschappij kijkt, luisteren mensen niet langer alleen naar hun manager, hun regering, en zeggen ze gewoon: ja, we zullen doen wat je ons vertelt. Mensen willen gehoord worden, mensen willen hun verhaal kunnen delen, mensen willen samenwerken en mede-creëren en deelnemen. Dat is dus iets dat je op het podium ziet, omdat vergaderingen en evenementen veranderen, interactiever worden, en daardoor is de moderatie anders dan twaalf en een half of twintig jaar geleden. We zijn geëvolueerd van de klassieke MC, iemand die sprekers introduceert en heel enthousiast is over sprekers, naar een moderator die constant interactief is met het publiek, met de sprekers, met verschillende formats op het podium, enzovoort. Dus het beroep werd ingewikkelder en daarom interessanter.
En daarom is er een betere reden om moderators in te huren dan 20 jaar geleden. Ja, maar begint het niet allemaal met het ontwerp van de meeting?
Omdat dat iets is waar we 20 jaar geleden niet over spraken. Absoluut. En nu is het echt iets waar je over na gaat denken, oké, wat voor effect wil ik hebben? Hoe kunnen we dat integreren in ons evenement?
Ik kan me voorstellen dat dat ook bij je werk hoort, dat je al voor het evenement bezig bent met dat nummer.
Absoluut. Toen ik begon en toen het bureau begon, waren we gewoon een plek waar je een moderator kon inhuren. En nu komen de laatste paar jaar steeds meer mensen naar ons toe en zeggen: hé, we hebben een evenement. Kun je ons helpen het evenement te ontwerpen en op te bouwen? En steeds meer, of de moderator is daar gewoon een onderdeel van. Ik bedoel, we hadden de COVID-tijd. Er was een verschuiving in dat mensen wisten, oké, online, we moeten echt ontwerpen, anders vervelen mensen zich dood en gaan ze gewoon weg. Online is het zo gemakkelijk om de presentatie gewoon weg te klikken. Absoluut. In een kamer die moeilijker is, moet je opstaan en weggaan. Dat is een statement. Als je in een kamer als deze opstaat en gewoon zegt: sorry, sorry. Weggaan. Nee, saai. Sorry. Maar toch, we moeten ons ervan bewust zijn dat als het evenement of de conferentie of wat dan ook niet aantrekkelijk genoeg is, het niet om die mensen in de kamer gaat, het kan zijn dat 80% van die mensen er fysiek zijn, maar niet luisteren. Maar niet luisteren. Ze zitten op hun mobiel of denken gewoon aan andere dingen, of schakelen gewoon mentaal uit. En het is onze taak als moderator en als moderatorbureau om ervoor te zorgen dat niet alleen de boodschap wordt verzonden, maar dat de boodschap wordt ontvangen en verwerkt, en dat er iets verandert. Als je een vergadering of een evenement hebt en er verandert niets, waarom heb je het dan in de eerste plaats gedaan? Maar is het niet ook een kwestie van balans? Want wat ik soms haat bij moderators, om het zo te zeggen, is dat ze het interactief willen maken, maar het is een nep-soort interactie. Soms wil ik als luisteraar, als er een hele goede spreker is, gewoon luisteren. Laat me met rust. Ga niet met me mee. Absoluut. Absoluut. Een briljante spreker, geprogrammeerd op het beste moment binnen een evenement, is goud. En interactie, alleen maar om de bloedige interactie, zal alles verpesten. Dus wat we moeten doen, is, naar mijn mening, terug naar het ontwerp en onszelf constant afvragen waarom, waarom het evenement en waarom deze elementen binnen het evenement. Dus we moeten afstappen van standaardinstellingen. We moeten af van de standaardspreker die spreekt en mensen die luisteren. Maar we moeten niet de ene standaard vervangen voor de andere standaard, want alles moet interactief zijn. Nee.
En hangt het niet ook af van de spreker? Want sommige sprekers zijn zo goed. Ze kunnen een publiek een uur, 2 uur lang geboeid houden. En anderen hebben hele interessante verhalen, maar die zet je beter in een paneldiscussie omdat ze dat niet kunnen. Of interview ze of zoek een ander format.
Ja. En het heeft te maken met de kwaliteit van de spreker. Het heeft te maken met. Spreekt de kwaliteit van de spreker het publiek aan? Omdat we samen een onderwerp kunnen vinden waar we niets om geven en dan naar de beste spreker over dat onderwerp gaan, en we zouden ons nog steeds vervelen omdat het ons niets kan schelen. En het heeft, nogmaals, te maken met waar je welke spreker programmeert? Het kan een heel duidelijk verschil zijn als een spreker de conferentie opent of sluit, en dezelfde spreker de aandacht vasthoudt als opener en mensen doodverveelt als afsluiter. Dus we moeten constant nadenken over, ja, kwaliteit, maar ook, wanneer gebruiken we welke kwaliteit? En het gaat ook van moderators. Ik bedoel, al mijn moderators, ik kan voor ze instaan, zijn briljante moderators, maar niet voor elk evenement. Maar niet voor elk evenement.
En waar zit dan het verschil? Is het onderwerp, is het soort publiek, of meer het soort evenement?
Het is een beetje off topic, maar dat is het niet. Het heeft te maken met vaardigheden. Sommige moderators blinken uit in interactie, anderen in interviews, enzovoort. En ik bedoel, geen van mijn moderators zal een vijf scoren op een schaal van tien. Maar als je een dag vol debatten hebt, en je neemt mij als moderator, dan zal ik een zes scoren op debatten omdat ik oké ben, maar ik ben niet de beste. Neem een andere moderator. Dus het zijn vaardigheden. Het is ook persoonlijkheid, want elk publiek heeft een persoonlijkheid, en bij sommige groepen zullen mensen van me houden, andere groepen zullen me haten. Dus je moet dit hebben. Fingerspitzingevil. De Duitsers zeggen onderbuikgevoel. De Engelsen zeggen, over welke persoonlijkheid van een moderator zou klikken met de persoonlijkheid van de mensen in de kamer. Dus dat zijn de belangrijkste elementen van. Ja, je had het er eerder over dat het de maatschappij is die verandert. Dus gebeurtenissen veranderen. Iets dat ook veel verandert, is de focus op diversiteit, inclusie, dat soort onderwerpen. Heeft dat ook effect op je baan? Absoluut. Want als je een diverse groep mensen in de kamer hebt, zal niet iedereen blij zijn met hetzelfde. Dus je moet je er constant van bewust zijn dat je een divers publiek hebt. Ik bedoel, als ik bijvoorbeeld een groep van 400 mensen vraag, heeft iemand een vraag? Het zijn altijd dezelfde mensen die opstaan en met vragen komen. Ben ik blij dat ze dat doen? Ja, natuurlijk. Maar er is een 40, 50, 60% van de mensen in een, bijvoorbeeld, introvert spectrum die zich niet erg op hun gemak voelen om zomaar op te staan en hun mening te uiten in een groep van 400 mensen. Dus we moeten ook werken met formats en design voor die mensen om zich gelukkig te voelen en om te kunnen uiten wat ze denken. En dat kan zijn in het werken met kleinere groepen. Als jij en ik in een kleine groep zitten en ik ben de introvert, heel slecht voorbeeld. In een kleine groep voel ik me misschien op mijn gemak om met je te praten. Als we dan vanuit onze groep verslag uitbrengen aan de hele kamer, zou je mijn perspectief kunnen inbrengen, omdat jij de extravert bent en geen probleem hebt om met iedereen te praten. Dus we moeten constant nadenken over wie er in de kamer is, hoe we ervoor zorgen dat iedereen zich thuis voelt en hoe we iedereen erbij betrekken? Dat moet. Ik noem het altijd als moderator, je bouwt een tijdelijke stam. Iedereen in de kamer moet het gevoel hebben dat we hier samen zijn en dan vanuit daar verder werken. Als we even teruggaan naar de interactie en het ontwerp van de bijeenkomst. Een van de dingen die veel organisatoren graag doen, maar ik ben erg benieuwd naar jouw mening daarover, zijn dingen als energizers, entertainment tussen de sprekers door. Hoe kijk jij ernaar? Mijn belangrijkste mantra is, als je energizers nodig hebt, is je programma waardeloos. Want als mensen in slaap vallen en je ze dan weer energie moet geven, heb je iets verkeerd gedaan. Ze zijn om een reden in slaap gevallen. Dus de energie zou in het programma zelf moeten zitten. Je moet nadenken over formats die mensen energie geven als je interactie hebt, en als je een energizer doet, zorg er dan voor dat het een connectie heeft met het eigenlijke onderwerp. Ik bedoel, mensen vragen om zich om te draaien en elkaars schouders te masseren, tenzij je op de jaarlijkse bijeenkomst van fysiotherapeuten bent, mensen haten dat. Ik werd ooit gevraagd om buikdansen te doen zonder duidelijke reden, behalve om ons wakker te maken voor de borrel. Ik doe dat niet, en mensen haten dat. Zorg er dus allereerst voor dat je programma op zichzelf energie geeft. Zorg er ten tweede voor dat als je energizers strategisch plant, dat ze iets hebben dat mensen begrijpen waarom ze het doen. En ten derde, je zei entertainment. Mensen denken vaak dat energie plezier betekent, entertainment betekent. Hard werken kan heel energiek zijn. Als je mensen een opdracht geeft om aan een probleem te werken waar ze allemaal mee worstelen, kun je een heel, heel sterke sfeer van mensen krijgen, echte drive, en dat is ook energiek. Is het leuk? Zijn het mensen die schreeuwen? Nee, maar het is wel energiek. En hetzelfde geldt voor entertainment. Als de enige reden om een stukje entertainment te plannen is om mensen te belonen als ze niet weggaan of om ze wakker te maken voordat ze naar de netwerkdealer gaan. Dat is fout. Entertainment, zorg dat entertainment is opgenomen in je hele algemene idee van wat er gebeurt en kom dan terug op het ontwerp van de bijeenkomst. Absoluut. We blijven daar steeds weer op terugkomen.
Iets anders dat is veranderd in de maatschappij is dat we in deze tijd voorzichtiger moeten zijn met wat we zeggen. Er is een hele woke-beweging. Hoe ga je daarmee om? Omdat een deel van je werk is om hier en daar te pushen, om de moeilijkere plekken te vinden om over te praten. Maar aan de andere kant zijn mensen gevoeliger voor die dingen.
Ja, dat is het. Het grappige is dat als mensen je vertrouwen en weten dat je iedereen pusht, ze het prima vinden. We zeggen altijd dat we radicaal neutraal moeten zijn. De reden waarom mensen wokeness bestrijden is omdat ze niet het gevoel hebben dat hun kant van het verhaal gehoord wordt, en iedereen wil gezien, gehoord en geliefd worden. En als je als moderator een manier vindt om iedereen erbij te betrekken en mensen te laten zien dat je openstaat voor elke mening en dat je openstaat voor het inbrengen van elk perspectief, dan is het hele probleem met mensen die tegen je vechten verdwenen. En dat is de enige manier, want we hebben een zeer gepolariseerde samenleving. Juist. Mensen zijn erg zwart-wit en tegen elkaar. Je bent gek. Nee, je bent gek. Zolang we toestaan dat mensen elkaar blijven toeschreeuwen dat ze gek zijn zonder te luisteren, zullen we nooit meer in dialoog gaan. Dus wat we moeten doen is beide kanten laten zien dat we geen positie innemen, maar dat we er willen zijn om naar hun verhaal te luisteren. En dan via ons als moderator in het midden, kan het gebeuren dat deze kant naar die kant luistert. Zullen ze het eens zijn? Aan het eind van de dag? Waarschijnlijk niet. Waarschijnlijk niet. Nee. Maar zullen ze naar elkaar geluisterd hebben en begrijpen waarom de ander een tegengestelde mening heeft? Ja, waarschijnlijk. Dat is al een hele grote stap. En dat is een hele grote stap. Absoluut. Je hebt al wat traktaties gegeven van een goede moderator. Als profiel moet je neutraal zijn. Je moet bepaalde vaardigheden hebben, en dat verandert het type evenement.
Welk profiel moet een moderator hebben?
Allereerst moet je van iedereen houden. En dat klinkt misschien een beetje overdreven, maar ik meen het echt. Zelfs als iemand een mening heeft die 100% tegengesteld is aan die van jou, moet je als moderator van iedereen in de kamer houden, want alleen als je dat doet, zullen mensen zich met je verbinden. Dat is één ding. Een ander ding is radicaal neutraal zijn. Eén ding is dat je moet zijn, want er zijn veel schijnbare tegenstrijdigheden. Je moet heel flexibel zijn, maar wel doelgericht. De weg naar een einddoel is bijna nooit een rechte lijn. Dus dat is wat je moet doen. Je moet heel erg. Het is ego-loze charisma, wat je nodig hebt. Dat is ook. Het lijkt een tegenstrijdigheid, want in de meeste gevallen heeft iemand met een heel groot ego veel charisma, en iemand met een heel klein ego heeft geen charisma. De beste moderators zijn degenen die ego-loze charisma hebben, en je moet in staat zijn om te leiden zonder mensen in een bepaalde richting te duwen. Mensen moeten bereid zijn om naar je te luisteren en je voorbeeld te volgen, maar ze moeten ook het gevoel hebben dat als ze een andere kant op willen, jij daar misschien voor openstaat. Maar het heeft ook te maken met het vertrouwen dat je eerder noemde. Ja, absoluut. Absoluut. En wat ik bijvoorbeeld haat bij veel moderators die ik online zie, is dat ze een soort rol van moderator spelen. Ze doen wat ze denken dat een geweldige moderator doet. Soms hebben ze zelfs van die kleine gesprekken die duidelijk gescript zijn. Zodra ik het gevoel heb dat jij gescript bent, zal ik je vragen niet meer aan mij toevertrouwen, omdat ze misschien ook gescript zijn, en dat zal mij ervan weerhouden om me volledig voor je open te stellen.
Maar begin je met het opbouwen van dat vertrouwen vóór het evenement? Spreek je bijvoorbeeld als moderator vooraf met sprekers of panelleden?
Absoluut. Voorbereiding is alles. Praat met je sprekers, met je panelleden, met je klanten en, als je kunt, met een aantal vertegenwoordigers van de mensen die in de zaal zullen zijn, want dat geeft je een idee van wie ze zijn, waar ze mee worstelen, wat ze willen in het leven, enzovoort, enzovoort. En dan is de tweede stap op de dag zelf. Je wordt de moderator zodra je uit je auto stapt en je openstelt voor iedereen. Praat met mensen in de lobby, maak contact op het podium, ga alsjeblieft niet zelf in openingsverklaringen. En dan sprekers, enzovoort, en wacht tot na spreker nummer drie om met de zaal te interacteren, zodat ze meteen het gevoel krijgen dat deze dag om hen draait. Dus ik begin bijna nooit met een lange verklaring van mezelf. Meestal begin ik met een vraag of een klein idee en zie ik dan de reactie van mensen daarop, zodat ze meteen het gevoel krijgen dat deze dag om jou draait. En ik ben hier om naar je te luisteren. Dat is, nogmaals, dat ego. Dat is. Ja, veel moderators doen dit omdat ze denken dat ze belangrijk zijn en ze willen die verklaring afleggen. Ja, absoluut. Maar je voelt dat meteen, als dat het geval is, oké, we kijken nu terug.
Wat verwacht je voor de toekomst? Je hebt je baan, je rol in een evenement de afgelopen 20 jaar drastisch zien veranderen. Wat verwacht je voor de komende 20 jaar?
Dat is moeilijk te zeggen, want toen ik 20 jaar geleden begon, kon je tien of vijftien jaar vooruitkijken. Nu veranderen dingen constant, en dat heeft ook te maken met de verandering in mijn beroep. Niets is zeker voor een aantal jaar, maar wat ik nu zie gebeuren is dat er dit online offline paradigma is. Er is deze kunstmatige intelligentie die ons leven drastisch zal veranderen. En wat ik denk dat er zal gebeuren is dat groepsgroottes kleiner zullen zijn, we zullen meer evenementen zien met kleinere groepen. En wat ik denk dat er zal gebeuren is dat als tegeneffect van digitaal en AI, etcetera, de drang om elkaar persoonlijk te ontmoeten zal groeien. Maar wat we persoonlijk zullen doen zal anders zijn. De presentaties van de resultaten van het bedrijf van het afgelopen jaar, of de plannen met het bedrijf voor de komende jaren, die online zullen zijn, die gedigitaliseerd zullen worden. Mensen kunnen het bekijken wanneer ze maar willen. Ze zullen fysiek samenkomen om dat te bespreken. Ze zullen niet fysiek samenkomen om anderhalf uur naar de CEO te luisteren. De meeste CEO's zijn er niet eens goed in. Ja, absoluut. En ze komen samen omdat ze het CEO-verhaal al in een andere vorm hebben ontvangen. En dan komen ze fysiek bij elkaar om met de CEO te praten over wat het zou betekenen voor hun dagelijkse werk, de ideeën om te bespreken binnen het team. Oké, nu hebben we een presentatie gehad. Wat betekent dat voor ons werk? Waar moeten we veranderen? Wat hebben we nodig? Welke eisen stellen we aan het management? Hé, als je wilt dat we anders handelen, prima. Maar dit is dan wat we van jou nodig hebben. Oké? Dat is de toekomst voor het beroep, voor je eigen bureau. Normaal gesproken sta ik niet veel toe omdat het jouw feest is. Hoe ziet de toekomst voor jouw bedrijf eruit? Hier gaan we met een reclameonderbreking. Oké, maar dit is het laatste deel van het interview, dus als je nu wilt uitschakelen, kun je het ook nog steeds wegknippen. Ja, dat kun je nog steeds doen. Wat we als bedrijf doen, is in het verleden, Nederlandse moderators reisden de wereld rond om te modereren vanwege Covid en vanwege de markt, et cetera, et cetera, vanwege duurzaamheid. Dat is niet meer het beste format. Dus wat we nu snel doen is onze manier van modereren overnemen en die introduceren bij mensen over de hele wereld, zodat we moderators in elke regio hebben. We hebben nu moderators in het oostelijke deel van Europa, in Scandinavië, in Engeland, in Spanje en Portugal. We werken aan de Verenigde Staten, wat betekent dat de Nederlandse manier van modereren lokaal of regionaal aanwezig zal zijn. En dat kan er zelfs toe leiden dat we niet één kantoor in Nederland hebben, maar kantoren verspreid over Europa of in de Verenigde Staten, zelfs in contact met Australië. Dus we breiden het idee, ons idee van modereren, een beetje uit en brengen het naar andere markten.
Oké, klinkt geweldig. Veel succes daarmee. En hopelijk zitten we over twaalf en een half jaar hier weer om te bespreken hoe dat is gegaan. Dank je wel, Jan-Jaap, dat je langskwam.
Bedankt dat ik mocht komen.
Ben je thuis? Bedankt voor het kijken naar onze show. Ik hoop je volgende week te zien.
