Transcript
Dag Virginie, welkom in de studio. Jij bent het nieuwe gezicht van BESA. Had BESA een gezicht nodig dan?
Had BESA een gezicht nodig? Wel, dat is eigenlijk een goede vraag. Ja, in zekere zin wel. Want BESA bestaat al tien jaar. Is eigenlijk opgericht na, laten we zeggen, de vorige crisis, onze economische crisis. En waren al jaar en dag bezig om echt die belangen van de toeleveranciers in de evenementensector op de kaart te zetten en aan te kaarten.
Hadden zij een gezicht nodig? In zekere zin wel. Want zelfs ik, bijvoorbeeld, als freelancer, wist van het bestaan van BESA niet af. Nu, ik ben dan wel de voorbije maanden met hen in contact gekomen. En ik ontdekte al heel snel dat er toch wel wat vers bloed zat, wat nieuwe krachten. Mensen die ik ken. Waar ik heel veel mee heb samengewerkt. Ik denk aan Birgit, Valerie, Gert, Jim. Dus het hele team van BESA kende ik eigenlijk wel al jaren. En dus heb ik eigenlijk besloten om, samen met Stijn Snaet, mijn krachten daar nog meer onder te zetten. En zo ben ik eigenlijk bij BESA terecht gekomen.
Je zegt het al, hé: de laatste jaren is het wat stiller geweest rond BESA. Nu, met de crisis, zien we plots heel veel beweging. Wat is er ondertussen gebeurd? Misschien achter de schermen?
Wel, laten we zeggen dat er meer beweging is. Want ze hebben de voorbije jaren al heel wat krachten gebundeld. Misschien was het wel belangrijk om een soort gezicht te hebben als filter. Want de leden die er al waren bij BESA, die kregen heel veel informatie, heel veel communicatie. We merken dat, bijvoorbeeld, in deze tijden van coronacrisis ook. Er worden beslissingen genomen door de Veiligheidsraad, door de overheid. Er worden steunmaatregelen uitgesproken. Maar soms zie je door het bos de bomen niet meer. Dus ik denk dat ik vooral, een beetje, zal proberen te fungeren als een soort filter.
Nu, wat hebben zij de voorbije jaren al gedaan? Al heel wat, hé. Ik denk aan het Arrest, bijvoorbeeld, dat zij hebben weten af te dwingen bij het Grondwettelijk Hof. Dat was er eentje rond, specifiek, maatregelen rond security, die event security. Dus dat is iets wat ze al gedaan hebben. Misschien zijn ze een beetje te bescheiden geweest. Ik kan dat zeggen: als Limburgers zeggen ze dat wij vaak bescheiden zijn. Maar ik denk dat BESA dat de voorbije jaren ook geweest is, want ze hebben ook een erkenning gehad bij de Hoge Raad kmo en zelfstandigen.
Nu, dat wil eigenlijk zeggen dat ze sinds zeven jaar een erkende beroepsfederatie zijn. Er wordt gewerkt met verschillende commissies en BESA zit in commissie nummer 7. Nu, dat klinkt allemaal heel theoretisch, heel vaag. Maar in die commissie nummer 7 zit, bijvoorbeeld, ook horeca, toerisme en ontspanning. Het enige dat we daar niet zozeer in horen, is dat vertaalslagje, vooral dan, naar b2b-evenementen. In ontspanning kan je wel, misschien, die b2c rekenen. Dus ik weet dat ze daar al jaren mee bezig waren en nu nog verder eigenlijk. Echt dat woordje "evenementen" op de kaart willen zetten. Dus ik dank dat dat wel, ook, een heel belangrijke is.
Eentje waar ik, bijvoorbeeld, zelf aan denk, Virginie - en ik herinner me dat uit één van de vorige gesprekken, die ik met de mensen van BESA heb gehad - is bijvoorbeeld het paritair comité, waar al heel lang nood aan is in onze sector. Is daar nog aan doorgewerkt?
Wel daar hebben ze... Ik ga eventjes terug naar de voorbije jaren, toen we van het bestaan van BESA nog niet zoveel afwisten. Daar hebben zij inderdaad al heel, heel, heel, heel hard aan gewerkt. Nu, het paritair comité, dat is heel veel technische materie. Ik weet ook dat alle informatie rond het paritair comité op de website van BESA staat. En dat we eigenlijk voor 80% rond zijn. Het enige waar we op wachten, is die nieuwe regering. We hebben ondertussen ook al een partner aangesproken, een sociale partner. Want dat zijn diegene die ons gaan begeleiden in dat paritair comité. Dat is UNIZO geworden. Dus eigenlijk: alles ligt klaar. Alles ligt op tafel. We wachten gewoon nog op een nieuwe federale regering.
Maar het is wel heel goed dat je het aanhaalt want dat, bijvoorbeeld, is ook iets waar BESA al veel langer mee samen was. En niet, plotsklaps, nu is beginnen werken aan een paritair comité tijdens die crisis. Dus dat was er al allemaal. Dat lag allemaal op tafel.
Die samenwerking met een Febelux, bijvoorbeeld, of met een UNIZO, was er ook al. Nog voor de crisis plaatsvond. Dus zij deden toen al heel veel aan netwerkvergaderingen. Dus, ja, ze waren eigenlijk al heel goed bezig. Alleen deden ze dat een beetje backstage, om het dan in evenemententermen te zeggen. Misschien niet genoeg in the spotlight.
Ja, want dat was... Je springt, alsof je het wist, al meteen naar mijn volgende vraag. Naar de buitenwereld toe lijkt het alsof die vakverenigingen onderling niet met elkaar praten. Enfin, zo leek het de afgelopen jaren. Wat ik nu heel erg mooi vind om te zien, is dat die verschillende vakverenigingen, Febelux en alle andere, ACC, dat die nu plots allemaal, met een gemeenschappelijke stem aan het opkomen zijn voor die Belgische evenementensector.
Wel, ik denk dat het heel belangrijk is om te zeggen dat we als erkende federatie - en er zijn er maar 160 van de 2800 - maar dat wij wel al heel veel contacten hadden. Met een ACC. Met een Febelux. Met BECAS. Met andere: het FMIV, IPM, STEPP, bijvoorbeeld. Dus die contacten waren er al. De samenwerkingen waren er al. Maar ook weer hier een beetje in de coulissen, achter de schermen.
Dus ik denk dat het belangrijkste is, dat we op dit moment, dankzij - allez, begrijp me niet verkeerd - het virus onze sector op de kaart hebben gezet. De verscheidenheid van onze sector op de kaart hebben gezet. Er zijn mensen die heel seizoensgebonden werken, waar het voor- en najaar drukker is. Er zijn mensen in de evenementensector waar de zomer drukker is. Het is ook heel piramidaal.
Eén evenement bestaat uit zoveel lagen, zoveel verschillende toeleveranciers. Dus dat zijn dingen die we nu eindelijk, zowel aan het publiek, als aan een overheid, hopelijk, denk ik toch een beetje meer zichtbaar hebben gemaakt. En het feit dat we nu meer samenwerken is ook omdat we, op voorhand, al de nodige contacten bij de verschillende federaties hadden. Anders krijg je niet zomaar, in een aantal dagen tijd, in het begin van een coronacrisis, een hele taskforce opgericht. Dus die contacten, het netwerk tussen al die federaties, dat was er al.
Oké, dat is ontzetten mooi om te horen. Wat mij op jullie Facebook opviel, is dat jullie nu ook - en misschien was dat achter de schermen ook al, ik weet het niet - maar dat jullie nu ook al een freelance-poot hebben. Is dat een reactie op de nieuwe federatie FED EVENT?
Wel, de freelance-poot... Dus, de Facebook, die was er al. De freelance-poot is eigenlijk een initiatief van onze werkgroep freelancers, die er al veel langer was. Van mensen die al jaren, dagen, bezig waren met die freelancers. Ook weer hier hebben we niet genoeg, denk ik, gecommuniceerd. Zijn we daar niet genoeg mee naar buiten getreden. Omdat we zoiets hadden van: we hebben BESA en dat zijn alle toeleveranciers. Waaronder ook freelancers vielen.
We hebben dat eigenlijk voor onszelf een beetje opgericht. Van: kijk, laten we aan onze bestaande leden die er al zijn, de bestaande freelancers, ook een soort platform geven. Waar ze alle tips and tricks kunnen terugvinden. Van: ja, hoe zit dat met die NACE-codes? Hoe ziet het organigram van BESA er nu uit?
Dus waar we eigenlijk, op onze manier, de laatste informatie wilden communiceren, naar onze leden toe. Als tegenhanger van FED EVENT zou ik het nu, eerlijk gezegd, totaal niet noemen, nee. Want ik zit, bijvoorbeeld, in de twee. Ik vind het vooral heel fijn om, via verschillende kanalen, de laatste informatie te hebben. Het enige wat ik dan wel wil zeggen, is dat het een beetje jammer is dat je voor één en dezelfde doelgroep, met dezelfde belangen, twee federaties, twee organisaties hebt.
Want daar kom je niet mee weg bij een overheid, die het nu al heel moeilijk heeft om heel onze sector in kaart te brengen. Maar qua het samenbrengen van de freelancers en de samenhorigheid, denk ik wel dat dat heel goed is.
Je liet het net al even vallen, hé: het organigram van BESA. Wie zijn zo de mensen die achter BESA zitten?
Wel, we hebben onze twee heren: Juul Van Gils en Bart Van Den Daele. Die eigenlijk zorgen voor de operationele werking, het dagelijks bestuur. Die ook, samen met Jacques en mezelf, de communicatie zullen doen. Dan hoor ik jou al afkomen van: ja, wie is Jacques? Jacques Hanquet is eigenlijk de Franstalige tegenhanger. Want vergeet ook niet dat evenementen niet stoppen bij de taalgrens. Dus dat we ook, natuurlijk, in Wallonië heel veel leveranciers hebben van evenementen. Dus wat membership, vooral in Wallonië, betreft, Jacques dat zal doen.
We hebben eigenlijk vier grote werkgroepen. Eentje specifiek rond de freelancers. Waar ik zelf ook lid van ben. We hebben eentje rond corporate sociability. We gaan heel hard inzetten op event security. Dat was ook al een bestaande werkgroep binnen BESA. En dan ook nog eentje rond safety and standards.
En dat zijn dan altijd mensen die expert zijn op die domeinen, die die werkgroepen voorzitten?
Ja, ik som nu gewoon de werkgroepen op. Op onze Facebook en vooral op de website, ga je echt ook wel de personen kunnen zien, die per werkgroep verantwoordelijk zijn. Dat zijn echt mensen uit het veld. Met de nodige expertise. Die ook voelen wat er leeft bij die specifieke doelgroep, natuurlijk.
Maar daarbovenop gaan we ook nog inzetten op training, educatie. Op ons platform ook webinars gaan geven. En ook een verantwoordelijke hebben, natuurlijk, voor die relaties in Vlaanderen. En dat is dan Kristof Verwilghen. En ook onze charmante Petra mogen we niet vergeten. Want zij zorgt dat alles op de juiste plaats terecht komt. Voor de administratie.
Dus je hoort wel dat we niet zomaar een BESA-vereniging zijn, maar dat we ook per doelgroep specifiek wel mensen uit het werkveld zullen hebben. Waar je terecht kan met bepaalde vragen, die op dat moment in die doelgroep of sector leven.
Als we over die leden spreken: hoe groot is jullie draagvlak als je naar de totale evenementensector kijkt?
Ja, dus draagvlak creëren, dat willen we natuurlijk met al onze beroepsfederaties. We hebben nu een 220-tal leden. Onze droom zou zijn om naar 400 leden te gaan. Waarom? We doen dit nu allemaal pro deo, laten we eerlijk zijn. We doen het echt voor: passie voor de sector, passie voor evenementen.
Natuurlijk: van zodra BESA meer leden krijgt, meer middelen krijgt, wordt het draagvlak groter. Kunnen we onze stem ook meer laten horen. Kunnen we meer realiseren.
Dus dit is eigenlijk een beetje een vicieuze cirkel. Voor mensen die nu nog zouden twijfelen van: ja, wat kunnen ze realiseren? Weet dan dat we net dankzij die mensen die twijfelen, nog meer gaan kunnen realiseren in de toekomst.
Dus ik zou zeggen dat we toch eigenlijk, van alle ingeschreven personen - en er zijn 2500 leveranciers - een mooie 10% vertegenwoordigen. Maar we willen absoluut heel graag die 20% halen.
Mensen die nu naar deze uitzending kijken en denken van: ja, misschien moet ik dan toch maar eens lid worden van BESA. Gewoon op de website alle informatie te vinden, neem ik aan?
Ja, alle informatie kan je op de website vinden. Ook de inschrijvingsmodule. Dan kan je zelfs ook nog contact opnemen met iemand van het organigram, moest je nog specifieke vragen hebben voor een bepaalde werkgroep. Of je nu van security bent of hostessen of freelancers, bijvoorbeeld safety and standards. Dus dan kan je zelf ook nog heel gerichte vragen gaan stellen. Ik denk dat dat vooral het belangrijkste is. En weet dat we echt wel het besluit genomen hebben dat dit niet zomaar een eerste hulplijn bij corona is. Maar dat we willen gaan voor de lange termijn. Want ik zeg het altijd: het is niet omdat er geen evenementen zijn, geen toekomst.
Dat is het, hé. Geen evenementen, geen toekomst.
Dat is misschien een mooie om mee af te sluiten: hoe zien jullie zelf de toekomst?
De toekomst op zich: ik denk dat we die wel rooskleurig inzien. Dit is een heel moeilijke periode waar we doorgaan. Maar specifiek voor de sector van evenementen, ik ben zelf ook zo ingesteld: alles komt altijd goed. En ik heb de voorbije jaren, want ik denk dat we nog wel een aantal crises hebben meegemaakt in onze sector, zij het niet zo groot, dat we dat wel geleerd hebben. We zijn momenteel nog heel veel aan het leren ook. Wat we allemaal gaan meenemen op die lange termijn. Dus ik zou zeggen: we gaan voor nog meer samenwerking, nog meer federaties. Dus we gaan voor dat paritair comité. En we gaan voor, hopelijk, heel veel meer leden. Waar we ook zelf input van willen krijgen. Want het zijn zij die de vereniging maken, niet andersom. Dus ik denk dat dat ook wel een heel belangrijke is, om mee te geven. We gaan daar echt naar luisteren. We gaan webinars organiseren. We gaan informatie delen. We gaan er gewoon samen voor.
Oké, dat is ontzettend mooi nieuws om mee af te sluiten, Virginie. Hartelijk dank voor jouw tijd.
Jij ook. En ik hoop dat we volgende keer in levende lijve langs elkaar kunnen zitten.
Dat gaan we zeker doen. En u beste kijker, bedankt voor het kijken en alweer tot volgende week.
