Een acteur op je event

Transcript

Vandaag is Herman Verbrugge te gast in onze studio. In België is hij beter bekend als Markske uit de tv-serie FC De Kampioenen, maar vandaag is hij hier als zaakvoerder van Aksident: een bureau dat acteurs aanbiedt voor evenementen. Waarom en hoe je acteurs inzet op events ontdek je in deze eventplanner.tv aflevering.

Dag Herman, welkom in onze studio.

Dank je.

Iedereen kent jou natuurlijk als Markske uit FC De Kampioenen. Laten we toch nog even naar een fragmentje kijken.

Als je dat wilt.

- Fragment uit TV-serie FC De Kampioenen -

Ja, maar dit heeft dus niks te maken met Aksident, waarvoor wij hier zitten.

Ja, vertel eens een keer, Aksident, wat doen jullie precies?

Ja, wij zijn een creatief huis, zeg maar, wij bestaan al vanaf 1986...

Dat is al een hele tijd.

20 jaar, en wij maken dus met acteurs, wij maken acts voor evenementen. Dat kan zowel entertainment zijn, een combinatie van entertainment en, ja, informatie overbrengen, het kan alle richtingen uit. Het komt erop neer dat mensen, die een evenement organiseren, ons vragen om daar iets extra's te verzorgen.

Hoe begin je daaraan?

Je begint, denk ik, met heel goed te luisteren naar wat mensen willen, hè? Ja, is dat een ... ik ga nu even kijken naar iets in de nabije toekomst ligt, een drukkerij bijvoorbeeld, die weer opent na een brand, en die honderden mensen uitnodigen die een rondleiding komen volgen en zo. Ja, we willen iets doen. Die rondleiding, dat kan misschien een beetje saai worden en we willen bepaalde elementen van onze bedrijfsfilosofie benadrukken. Kunnen we dat met jullie doen, kunnen jullie daarvoor zorgen? Ook een aantal praktische dingen ook op een evenement, mensen moeten zich verplaatsen.

Ik zeg nu maar zoiets, mensen moeten zich op bepaalde momenten verplaatsen. Ja, wat dan, mensen vinden dat niet leuk, ja, ik bedoel, dat is nu helemaal ons idee...

Ja, want tegen de tijd dat je dan iedereen op gang hebt gekregen...

Ja, en acteurs kunnen dat op een leuke manier doen. Je kunt vervelende dingen positief draaien of op een leuke manier brengen. Euh, bepaalde zaken benadrukken. Terug op de drukkerij, die binnenkort gaat komen, die opdracht. Die mensen hadden een beetje een idee van, ja wij zijn bijna een mediabedrijf. Wij zijn geen gewone drukkerij. Wij volgen echt ons klanten van A tot Z, en die baseline, dat element hebben we eruit gehaald. Ik zeg dan wel, als wij nu eens bij die mensen die op bezoek komen bij jullie, op die open-deur dag, als we die nu eens laten zien aan de hand van die rondleiding wat jullie bedoelen met 'van A tot Z'. Maar in het absurde toe.

Hoe bedoel je dat dan?

Wel, door die mensen te verzamelen, want dit is een rondleiding in een drukkerij, met groepjes van 20 komen die samen, en die krijgen een korte inleiding van iemand van het bedrijf. Gaan dan met een gids, hè, iemand die het bedrijf goed kent, langs de drukpersen, de snijmachines, tot het mailgedeelte, enz,. Ja, hoe gaan we met dat het idee van: wij werken gericht met u van van A tot Z en we volgen u op. Een persoon van de drukkerij zal de hele tijd de contactpersoon zijn. Dus die groep wordt door een acteur ontvangen. Die acteur, die vertelt: kijk, wij maken ons sterk dat dat voor ons belangrijk is, en we gaan proberen dat aan de hand van die rondleiding aan u duidelijk te maken. En dat gaat dan bijvoorbeeld met een rondleiding. Wat kan er gebeuren? Je kunt zere voeten krijgen. Er zijn dames die hakken aan hebben. Wij gaan zorgen dat het opgelost wordt. Als die mensen in de drukkerij rondlopen, dat er op een bepaald moment een paaltje staat: "Zere voeten", en er staan 20 paar pantoffels bijvoorbeeld. Kijk, het kan zijn dat ze straks bij de rondleiding zeggen, en je wilt natuurlijk slim overkomen, dan is het heel goed als je af en toe eens een moeilijke vraag kunt stellen aan de gids. Dat is goed voor uw collega's, klanten, natuurlijk, en dat geeft u zelf, hè, een imago-booster. OK, op een bepaald moment in de rondleiding staat er een paaltje "Moeilijke vragen", en daar liggen briefjes met moeilijke vragen die je dan kan stellen. Bijvoorbeeld, er zijn misschien mensen die gevoelig zijn, hè, als we straks aan de snijmachine gaan komen, dan is er wel, ja, een emotioneel moeilijk moment. En als ze dan aan de snijmachine komen met die gids, staat hier een paaltje met van boven 'Van A tot Z' en 'Gevoelige zielen, neem hier uw blinddoekje, uw oorbescherming', dat soort dingen. Die mensen komen daar naartoe, worden ontvangen door de directeur, die gaan op die rondleiding, zien die paaltjes staan uit dat verhaal van de directeur die dat gedaan heeft. Dat is elke keer een geestig moment. En dat is niet alleen een grappig en geestig moment, maar ze worden ook continu geconfronteerd met wat de drukkerij belangrijk vindt, dat gegeven van A tot Z. En doordat wij dat tot in het absurde toe gaan doen, gaan die mensen, als naar huis gaan, zeggen: tja, dat was grappig, en we hebben begrepen wat eigenlijk de boodschap was.

Dat was duidelijk het doel van het evenement.

Dat was het doel. We hebben twee acteurs: één aan het begin, en één aan het einde nog, die dan nog iets extra’s doet voor de mensen die nog moeten wachten. Daar is een praktisch voorbeeld, want bij de rondleiding van 20 mensen: er zijn er misschien uiteindelijk 200 die het zullen volgen, en die eerste 20 mensen, die staan daar te wachten. Nou, ok, die krijgen een broodje, koffie, voordat de echte receptie begint. Dan is daar de tweede acteur en die, in dezelfde geest van "we gaan u van A to Z entertainen en bezig houden", die gaat zich met de mensen bezighouden. En uiteindelijk vormen wij dat, door dat praktisch op te lossen en inhoudelijk een aantal dingen te benadrukken, maken wij dan een geheel.

Hoe reageren de mensen daarop? Want ze komen voor die opening en natuurlijk niet voor die acteur.

Wel, dat is een goede vraag, Kevin, want euh, en dat is net, denk ik, waar wij het verschil kunnen maken. Als ik naar een evenement ga, een bedrijf dat zegt: ja,we doen een receptie en een diner, omdat we 20 jaar bestaan, dan ga ik daar naartoe met een bepaalde verwachting. Ik ga daar naartoe, ik denk: die mensen gaan mij daar ontvangen in de warmte, ik ga daar iets te drinken krijgen, ik ga daar waarschijnlijk iets te eten krijgen. Het is een vrij sjiek bedrijf, dus ik verwacht dat er een halve kreeft is. Stel, wij gaan daar naartoe en dat is gewoon iets drinken, een halve kreeft en het is er warm. Ja, dan ga ik naar huis en ik denk, ja, er is niets gebeurd hè, het is gewoon beantwoorden aan de verwachting. Maar er is niets extra's en dat is het verschil. Als je daar iets doet met acteurs die weten voor wie ze werken - en dat is heel belangrijk...

Jawel, dat kan ik me voorstellen.

...dan kan je ervoor zorgen dat, vanaf dat de mensen binnenkomen, dat die in een bepaalde sfeer zitten en dat die, als ze naar huis gaan, iets hebben meegemaakt, dat anders was dan wat ze verwachtten, maar beter dan de opzet.

Je zegt dus dat ze de opdrachtgever kennen, en dat dat essentieel is, want als de opdrachtgever op een gegeven moment als bedrijf die acteurs inhuurt, en jullie gaan als acteurs improviseren op de situaties die daar zijn, dan jullie spreken wel in naam van dat bedrijf. Dan wil je als bedrijf toch, dat wat er gezegd wordt, dat strookt met jouw waarden, waar jij voor wilt staan.

Als het over inhoud gaat, hè, ik ga terug naar die case van die drukkerij, dan probeer je toch de basis van de filosofie van dat bedrijf mee te krijgen. Ik geef dat door aan de acteurs, ik brief dat door, en zij gaan ervoor zorgen, ja, dat dat ook zo overkomt. Iets anders is: jij bent een ander mens dan ik. Op een moment dat wij allebei op een evenement zijn, heb jij misschien geen boodschap aan iemand die iets leuks doet, en ik wel. En dat moeten die acteurs ook heel goed aanvoelen. Als mensen toekomen, je doet dan een ontvangst-act en je moet onmiddellijk voelen: wie is dat, welke behoefte, hoe reageert hij, stop ik hiermee, ga ik even door, en dat moet hij aanvoelen, want die mensen komen niet voor ons, voor onze acteurs, maar die komen voor dat bedrijf. Die hebben niet gekozen voor onze acteurs. Het is aan de acteur om te voelen, ja, hoe ver ga ik hier? En dat is denk, de kern van onze stijl. Als acteurs moeten wij weten dat het publiek niet voor ons komt, maar we moeten toch zorgen dat we sympathie genereren, en dat is eigenlijk een heel moeilijke opdracht voor ons.

Je hebt al een aantal voorbeelden gegeven van acts, waarbij je tussen het publiek loopt, ontvangst doet, en zo verder. Wordt jullie ook gevraagd om podium-acts te doen, sketches bijvoorbeeld?

Ja, dat gebeurt ook. Maar dan spreken we echt over korte 'verluchtingen', zeg maar, tussen saaie programma's. Het is heel vaak - en dat is los van die praktische problemen die er op gegeven momenten zijn, waar wij iets kunnen verzorgen -dat er op het podium ook soms een praktisch probleem is. "Ja, beste Aksident, wij zitten hier met 7 sprekers en onze Directeur, die durft wel 3 kwartier te spreken, en dan komt er nog iets achter. En ja, we hebben eigenlijk daartussen niks." Dan denk ik eigenlijk: ja, als jullie daar je mensen 2 ½ uur laten zitten in hun zetel, dan kan dat niet plaisant zijn, dat klopt. Wij zorgen dan voor een soort 'verluchtingsmomentjes', hè, en dat zijn korte acts, die gebaseerd zijn - ik zal maar een voorbeeldje geven - het waterglas van de spreker. Dat is een element dat iedereen kent in die context.

Ja.

Sprekers van 1 tot 6. Spreker 1 heeft een glas, en de tweede spreker moet een nieuw glas hebben, met fris water. En wij hebben een hele reeks acts, bijvoorbeeld, die zich daarop baseren.

Rond dat glas.

Ja. Het glas van de eerste spreker staat daar. Die 2 mannen die normaal moeten opkomen, de één met de fles en de ander met het glas, om dat op te lossen. Die met die fles, ja die heeft een probleem. Dus die jongen met dat nieuwe glas, die denkt, wat moet ik nou doen en die denkt even na . Het publiek denkt van: oei, oei, een gênant moment. Hij neemt het glas van de vorige spreker, drinkt het uit en giet er water van de nieuwe fles in. Snap je 't zo? Dat is een glimlach. En dat eindigt dan met een fles die geblokkeerd is, die doorboord moet worden met een pistool dus een stijgende lijn en zo. Dat is heel subtiel. En niemand kan zich dan...

En dat is dan weer een gimmick die er tussen komt.

En net lang genoeg, waardoor het geen show van ons wordt, maar dat er toch genoeg lucht geeft in het geheel, waardoor mensen even een 'reset' moment hebben, even lachen.

Ja.

Of een kort act-je, even lachen met een lamp, klassieke van ons, dat duurt 2 tot 3 minuten, maar dat is echt wel een hilarisch nummertje, maar wel past in de stijl. Onze acteurs hebben ook altijd gewoon een zwart pak aan, een wit hemd, een das, en zijn eigenlijk helemaal neutrale figuren. En bij de ontvangst van het evenement - het mag het meest sjieke of serieuze evenement zijn - bij de ontvangst zetten we eigenlijk een beetje de sfeer, zodat de mensen weten wie je bent, en dan kun je je ongelooflijk veel permitteren op dat evenement, eigenlijk alles wat je aanstaat. Alleen, misschien wel grote woorden, maar we kunnen toch het één en ander verwezenlijken.

Betekent dat ook dat mensen jou als Marcske kunnen boeken?

Ik... dat is, dat wil ik zeker uit de wereld hebben. Ik speel niet mee mee bij Aksident, en dat is al 15 jaar zo. Vanaf dat ik een bekende kop heb gekregen, doe ik alles achter de schermen.

O ja. OK.

Ik ken dus heel goed de werkvloer, maar ik geniet enorm van oplossingen te verzinnen voor die problemen, voorstellen te maken, acteurs te briefen, ja, het creatieve werk te doen achter de schermen. Het werkt niet als je mij op zo'n evenement zet, dan ben ik al iemand voor die mensen. Ze weten wie die figuur is. Ik heb dat geprobeerd, maar dat gaat niet. Het geeft een totaal fout effect. Het moeten neutrale figuren zijn. En als je dat niet wilt, ja, dan moet je maar, ik weet het niet, bekende mensen op je evenementen laten rondlopen, als je dat belangrijk vindt, maar dan moet je niet naar mij bellen, want dat doe ik niet graag.

OK, maar ik denk dat het mooi is om hiermee te sluiten. In ieder geval bedankt voor je komst naar de studio.

Graag gedaan.

En u, beste kijker, bedankt voor het kijken en alweer tot volgende week!