Transcript
Stefan Kerkhofs stond met zijn bedrijf The Fungroup aan de wieg van heel wat innovatieve concepten zoals BenjiFun en Dinner in the Sky. In deze aflevering een inspirerend interview met de zakenman die wereldwijde succes oogst met het 'dineren aan een hijskraan'. Ik praat met Stefan ook over het recente stopzetten van de benji-activiteiten en over innovatie in de evenementensector.
Dag Stefan, welkom in onze studio. Jullie hebben de afgelopen jaren heel wat innovatieve concepten in de markt gezet. Ik denk aan 'Dinner in de Sky', 'Benji-Fun' en zo verder: waar haal jij al die ideeën vandaan?
Ja, waar haal je al die ideeën. Ik ben opgegroeid in een kraanbedrijf, bij mijn ouders, en ja, hoogte heeft mij altijd parten gespeeld. En dan ga je nadenken: wat kan ik eigenlijk allemaal met een kraan verzinnen. En als je dan het ene hebt, dan ga je altijd maar verder natuurlijk.
Jullie hadden een activiteit, Benji-Fun? Daar zijn jullie recent mee gestopt. Hoe zit dat verhaal eigenlijk?
Ja, dat klopt. We hebben in september 2011 op een bepaald moment beslist om het gedeelte Benji-fun eigenlijk 'on hold' te zetten. Had puur te maken met het feit dat we een eigenlijk beetje in een grijze zone, al 20 jaar, aan het werken waren, in verband met veiligheid, met reglementering, omdat er een wetgeving is die zegt, dat je geen mensen aan kranen mag hijsen. We wisten dat dat een heel groot probleem ging worden, zolang dat niet is opgelost. Toen hebben we uiteindelijk beslist om het Benji-fun gedeelte eigenlijk een beetje 'on hold' te zetten totdat die problematiek opgelost is.
Betekent dat dat het ondertussen opgelost is?
Ja, dat klopt, inderdaad. Sinds een aantal weken hebben we het probleem kunnen oplossen. Het is namelijk zo dat je geen mensen aan kranen mag hijsen, omdat je onder de machinerichtlijnen valt. De machinerichtlijnen zeggen duidelijk: je mag het doen indien het werk niet langer duurt dan 4 uur, of indien je het werk op geen andere manier kunt uitvoeren. Je hebt een machine, en je hebt een attractie, en als je die twee aan elkaar koppelt, dan moet je onder een bepaalde wetgeving vallen, en daar kwamen ze maar niet uit.
Ja.
We zijn erachter gekomen dat, als we de kraan nemen en we nemen de hijshaak weg van de kraan, dan is het geen machine meer. Dan koppelen we de machine eigenlijk rechtstreeks aan de attractie en dan valt het eigenlijk onder de attractiewetgeving. Dankzij die complexe samenvatting van het hele verhaal zijn we er eigenlijk in geslaagd om met de overheid een akkoord te krijgen, en met de Europese kraanfederatie, wat ook wel heel wat geweest is...
Het is wel zo dat we uiteindelijk nu een positie verworven hebben in Europa, waarbij wij de enige zijn die op dit moment nog toestemming hebben om mensen te liften aan kranen tijdens vrijetijdsbesteding.
Dat is wel een belangrijke uitspraak die je nu maakt, want er zijn verschillende bedrijven die soortgelijke dingen aanbieden.
Absoluut. Wij hebben er anderhalf tot twee jaar, bijna, keihard voor gevochten, want ja, dat kreeg je niet van vandaag op morgen georganiseerd, want bij de Europese Kraanfederatie praat je echt wel over een wereldwijd verhaal, waarbij je heel wat mensen moet overtuigen waarom je vindt dat het wel kan. Uiteindelijk hebben we er ook heel veel geld in geïnvesteerd. En ik kan je zeggen: de stress die er uiteindelijk mee gepaard is gegaan, want dat was echt wel 'erop of eronder'. Vandaar ook dat we toentertijd gezegd hebben: kijk, laten we Benji dan maar eens een beetje 'on hold' zetten, tot we alles gereglementeerd hebben. Als alles dan in orde is, zijn we misschien klaar om de draad weer op te pikken.
Betekent dat dat je dat ook gaat doen?
Nou, inderdaad, we hebben er lang over gedacht, met alles wat we gehad hadden, van boven naar beneden, van links naar rechts, met staalkabels, met touwen, met elastiek, noem maar op, en dan kom je toch nog op een nieuwe attractie uit, de Skyjump, dat is het nieuwste wat we nu in april gaan euh...
En wat is dat precies? Dat klinkt in ieder geval heel indrukwekkend!
Ja, dat is een attractie die ik eigenlijk alleen onder de noemer van een Benji-categorie kan categoriseren. Het is eigenlijk de vernieuwde versie van Benji, van elastiekspringen, maar in plaats van met een elastiek gaan we nu met een speciaal systeem naar beneden springen, waardoor je - bijvoorbeeld bij Benji heb je maar een vrije val van 8 meter, de lengte van een elastiek - en bij Skyjump maak je een vrije val van een dikke 40 tot 50 meter, en het is de laatste 20% dat het systeem bovenaan de kooi je eigenlijk langzaam doet afremmen en weer langzaam op de grond zet. Met andere woorden, je hebt een compleet vrije-valverhaal van bijna 80% van je hoogte.
Dat ziet er zeer spannend uit. En van welke hoogte spreek je dan?
Wel, we gaan het nu in april introduceren van een hoogte van 80 meter van een mobiele hijskraan, maar we zijn in staat om tot 110 meter te gaan, maar dan gaan we van een vast gebouw. De bedoeling is dat we van het Sheraton Hotel in Brussel, vanaf januari volgend jaar, een vaste, permanente locatie maken, waar mensen eigenlijk elke dag kunnen komen springen.
Maar dan heb je daarnaast ook 'Dinner in the Sky', opnieuw aan een hijskraan. Ik neem aan dat dat die wetgeving daar ook weer aan gekoppeld is.
Ja, daar zat die ook aan gekoppeld. Het probleem grotendeels met 'Dinner in the Sky' is dat dit voor ons natuurlijk het paradepaardje is, het wereldwijde concept...
Kun je nog even kort uitleggen, voor de mensen die het misschien niet kennen, wat 'Dinner in the Sky' is?
'Dinner in the Sky' is eigenlijk een heel groot platform, waarbij je met 22 mensen aan een tafel gaat zitten. Binnenin de tafel hebben we alle mogelijke faciliteiten voor een keuken, om de kok zijn ding te laten doen. Dan wordt daar een kraan aan gekoppeld en kunnen mensen uiteindelijk op 50 meter hoogte van een ongelooflijk prettige ervaring genieten en uiteindelijk verwend worden, terwijl ze daarbij de mogelijkheid hebben om de mooie wijde omgeving te zien. Dat is een concept wat we nu ongeveer in 45 landen verkocht hebben. Die 45 landen zijn uiteraard zeer afhankelijk van wat er bij het moederbedrijf gebeurt, en waar we natuurlijk heel erg bang voor waren, is dat we op een bepaald moment een verbod zouden krijgen. We hebben ook gezien dat het heel snel een domino-effect geeft. We zijn in Nederland stilgelegd afgelopen zomer, België begon zich eigenlijk al meteen te moeien, Frankrijk mochten we al een tijdje niet meer. Allemaal door het feit dat die wetgeving eigenlijk geen klare taal sprak. Ik moet wel zeggen dat, nu we alle documenten in order hebben, alle landen weer toestemming hebben gegeven om te hijsen en is het nu eigenlijk een probleem dat voor eeuwig en altijd opgelost zou moeten zijn.
Dat is toch ontzettend snel gegaan, wereldwijd, dat verhaal?
Ik moet zeggen, 6 jaar geleden zaten we nog aan tafel, te bedenken, uit te tekenen. We hebben uiteindelijk gelanceerd en zijn op een bepaald moment uitgeroepen door Forbes als 'one of the 10 most incredible restaurants in the world', en dat heeft ons zoveel publiciteit opgeleverd, dat we eigenlijk voor de derde keer diezelfde benaming gekregen hebben. En je ziet dan elke keer die aanvragen gigantisch stijgen, want dit is een wereldwijd verhaal. Het leuke van 'Dinner in the Sky' is dat we tot nu toe geen euro uitgegeven hebben aan publiciteit. Het fijne is dat, als je morgen in een land komt, en het wordt aangekondigd in de media, iedereen er wel een reportage van wil draaien, en elke reportage heeft op één of andere manier een sneeuwbaleffect, waardoor we eigenlijk... we hebben een rondtocht gedaan voor American Express, en daar hadden we 36 TV-stations, op 4 dagen tijd. Ja, die mediawaar kreeg je als bedrijf natuurlijk nooit betaald. En die respons, die je daarop krijgt, is dan automatisch weer het succes van de volgende activiteit.
Ik heb opgevangen dat er in Las Vegas een vaste constructie komt?
Ja, klopt, vanaf 1 mei gaan we open met een vaste locatie. Dat wil zeggen dat er een hoge toren komt van 70 meter, met een T-stuk bovenop, en aan dat T-stuk komen dan uiteindelijk 2 tafels.
Twee zelfs!
...twee tafels. Het is zo dat je daar kan gaan ontbijten, je kan gaan lunchen en dineren, en daar ook weer de mogelijkheid natuurlijk. Je moet je inbeelden, als je morgen een bepaalde promo ziet van een film die na mei opgenomen zal worden, en je vliegt dan over die Strip, en 'Dinner in the Sky' zal een onderdeel worden, want de skyline van Vegas wordt veranderd door een Belgisch concept. Ja, wij zullen natuurlijk heel erg fier zijn, de dag dat het open gaat.
Ja, natuurlijk. En 'what is next' voor jullie?
Ha ha, 'what is next': deze week hebben we contracten rond gekregen met Zimbabwe. Zimbabwe, zou je zeggen, hoe kan daar nu 'Dinner in the Sky' plaats vinden. We gaan naar de Victoria Falls, wat toch eigenlijk wel een ongelooflijke locatie is, als je daar naartoe kan gaan. We hebben een deal, die we al hadden met India, en die wordt nu verzegeld. Dat wil zeggen dat we daar 4 jaar geleden de eerste tafel hebben geleverd. We hebben daar ook een hele procedure moeten doorstaan, en daar vertrekken in de loop van de volgende maanden de 40 tafels naartoe. Dus we kunnen wel zeggen dat we productioneel eigenlijk wel vol zitten voor de volgende maanden.
Dat is heel mooi.
Ja, absoluut, het is ook een ongelooflijk land, ik ben er geweest, en niets is daar te veel of te groot. Op een gegeven moment hebben ze daar 20 bussen aangekocht om de tafel te transporteren van A naar B, voor het personeel, de VIP-gasten, het materiaal, dus alles moet ook allemaal 'huge'… Als je denkt dat Amerika alleen maar groots is...
Ik wil je heel hartelijk danken om dit verhaal hier in de studio te komen brengen, Stefan.
Graag gedaan.
En u, beste kijker, bedankt voor het kijken en alweer tot volgende week!
